'el en wee van een
Middelburgse mimosa
i .1 wrikft
myk&z
L -jas-.'V
"ï'^V'
rv ™4
Jan Moekotte
Ze stond daar elke keer als ik voorbij kwam. Ze droeg het
hele jaar door een groene jurk vol vrolijke veertjes.Ik
i volgde haar wel en wee aandachtig en vroeg me vaak af
of ze het niet te koud zou hebben. Ze had een naam om te
zoenen. In het voorbijgaan liet ik haar naam zachtjes
over mijn lippen komen. Ja, voor zo 'n naam had je echt
I Mje lippen nodig: mi mo sa.
Ik kende mimosa enkel als snijbloem,
t'- voorverpakt in plastic tuitzakken. Aan
de zuidwestkust van Frankrijk had ik
in de vrije natuur mimosa zien bloei-
jMHet meest noordelijk had ik haar
jrajen aan de zuidkust van Bretagne: pro-
Sterend van de zachte winters en de
Hme Golfstroom. Haar aanwezigheid
lier in Middelburg verbaasde me. Maar
lok hier bloeide ze in februari en maart
1999 en 2000 uitbundig. Ze had zichzelf
AMehangen met kleine gele balletjes.
gkind
[elde bij haar pleegouders aan en
g het verhaal achter mimosa te horen,
'e v as in 1993 als stekje vanaf een cam-
ling uit de buurt van Biaritz meegeno-
ne|) Ze had de reis gemaakt in een melk-
iak en was in hun voortuin liefdevol
ipgekweekt. Daar groeide ze snel. In
!000 was ze zeker zes meter hoog en
■aakten haar gevederde takjes de dakgoot,
dimosa had al heel wat bekijks gehad.
:en specialist in mediterrane tuinen (dhr.
Jijlenbroek te Buttinge) had zich erg ver-
>a®d en was foto's komen nemen. Goed,
tij v ist ook wel dat er inmiddels winter-
iarde variëteiten te koop werden aange
raden. maar dit was toch echt bijzonder,
lok kwam het regelmatig voor dat er
vefü aangebeld door deelnemers aan
luzzeltochten met een vraag naar de
laam van die schoonheid in de voortuin.
/Vortelopslag
le strenge winter van 2001 deed mimosa
[eeïi goed. Terwijl toch 's winters haar
bladeren groen horen te blijven, werden
ze dit keer geel. Pleegmoeder vermoedt
dat de combinatie van kou en straffe oos
tenwind haar de das om deed. Mimosa liet
haar bladeren hangen en in het voorjaar
leek mimosa dood. Haar drie takken wer
den door pleegvader een meter boven de
grond afgezaagd. Maar zie, kort daarna
staken tientallen mimosa-sprietjes in de
voortuin de kop op, zelfs in de aanpalen
de tuintjes. Wortelopslag heet dat in
bomenjargon. De sprietjes aan de voet
mochten blijven staan, de rest werd weg-
geschoffeld of soms aan belangstellenden
meegegeven. Ik wilde wel zo'n ukkie
adopteren en kreeg twee sprietjes mee.
Echt, ik heb ze vertroeteld, maar zonder
hun moeder gingen ze dood. Ondertussen
zijn de sprietjes aan de voet van moeder
mimosa flink uitgelopen. In de winter van
2004-2005 (of wat daar voor door moest
gaan) zijn ze al weer anderhalve meter
hoog.
Toch hebben ze niet meer die
gezonde donkergroene kleur die
ze behoren te hebben. Moeder
mimosa's voeten zijn beschim
meld, daar groeien paddestoelen
op, een soort elfenbankjes. Twee
meter verderop staat gelukkig
een jonge dochter met een gezon
de kleur
Jan Moekotte is lid van de Wantijredactie.
17 WANTIJ April '05
