Broeden op het Zeeuwse ei Sporen van het spoor (3): Oudelande - 's Heerenhoek Een zonovergoten dag op de Weltevredendijk. De natuur is hier "waanzinnig van weelde. Jong blad, bloesem, geu ren en vogelzang in absolute overdaad" (Hans Warren). Om me heen liggen de oude kleine polders, bedijkt tussen ruwweg 1150 en 1500. Richting Borssele en 's-Heerenhoek zullen de dijkjes minder kronkelig, de polders groter en van latere datum zijn. Na de Weltevredendijk ga ik links af de Ruigendijk op. Het straat naambordje is al bijna overwoe kerd door hop en zal bij verschij- ng van dit blad niet meer te zien zijn. e Ruigendijk is de eerste kilometer verhard, gaten gedicht met puin, en rderop geasfalteerd. Lekker smal, ik m geen auto's tegen en op het hele tra ct welgeteld twee toeristische wande- ars. Het is er stil. Enig storend element >rmen de hoogspanningsmasten, waar je k kijkt. latanen Driewegen kom je uit op de Platteweg, e richting Ovezande terecht overgaat in Plataanweg. Een prachtige weg, aan eerskanten beplant met platanen in de oei van hun leven. Minder grijs, minder vlekt, minder schilfers dan in de ovence, maar mooi, heel mooi. Hopelijk |n er in de Zak geen verontruste moe- rs die zich verenigen om, net als in de Bovence, de platanen omgehakt te krij gt». Hun kroost rijdt zich er, in het week- 'Mnd straalbezopen, tegen te pletter. Hebben ze daar iets aan onze BOB-cam- Jiagne om dramatische botsingen tussen ffleugeotjes en platanen terug te dringen? Ga linksaf de Holle Poldersedijk op. In de Qksels van die dijk liggen een paar paradij selijke huisjes; met de heesters en bomen Q omheen zijn het oases in het verder kale polderland. Deze dijk is, net als kilo- Beters andere dijken in de Zak, recent arnieuw beplant. Het etiket aan de stam metjes verraadt dat het om de Populus Een transportband brengt de eieren naar een werktafel waar ze worden ingepakt Foto: Jan Moekotte. robusta gaat, om plantgoed uit België. Aan het eind van deze dijk ligt de Westeindse weel, in 1530 ontstaan bij een dijkdoor braak tijdens de Sint Felixvloed. Geen kip te zien Hier wijk ik van de route af en ga naar Borssele waar ik een afspraak heb met dhr. Van Adrichem, een biologische kip penboer. Hij had me uitgelegd waar ik hem kon vinden: "Mijn bedrijf ligt aan de Lange Zuidweg. De kerncentrale staat zowat in mijn voortuin." Ik steek de toe gangsweg naar de Westerscheldetunnel over en ga linksaf de Kaaiweg op. Achter de molen zijn lange en lage hokken te zien, door gaas omringd. Daar moet het zijn. De poort in een hoog hek zit op slot. Verbaasd lees ik de borden van een bevei ligingsbedrijf en de waarschuwingen over schrikdraad maar loop toch door naar de bedrijfswoning ernaast en bel aan. Niemand doet open. Door de achtertuin, via een poort die open staat, kan ik het bedrijfsterrein op. Daar staan lege kooien van een stevig soort gaas, metershoog opgestapeld. Er zijn veel vliegen en er hangt een vreemde geur. Ik had me, eer lijk gezegd, een biologisch bedrijf anders voorgesteld. Er staan loodsen van zo n honderdvijftig meter lang, twee meter vijf tig hoog, aan beide zijdes open. Ik roep "volk maar hoor niets terug. In een werkplaats met wat werkbanken, machi nes en rijdend materiaal staat de radio aan.'Niemand te zien. Loop nog een werk plaats door, brul nog eens "volk". Opnieuw geen reactie. Dan maar eens poolshoogte nemen in een van die hok ken. Vijftig meter voor mij rijdt iemand stapvoets op een klein trekkertje. Ik heb een paar seconde nodig om te zien dat die combinatie niet naar me toekomt, maar bij mij vandaan rijdt: Dan kijk ik links en rechts van me. Geen kip te zien, alleen maar roofdieren! Nertsen, nertsen, en nog eens nertsen, waar ik ook kijk. Allemaal apart in een kleine kooi. Ze kna gen opgericht aan een klont grijze pasta die, waarschijnlijk door de man of vrouw voor me, zojuist op het dak van hun hok gelegd is. Dit is een plek waar menig die- renbevrijder van droomt, maar ik wil hier zo snel mogelijk weer weg. Loslopende kippen Een paar honderd meter verderop ligt, tegen de zeedijk, dan wel het bedrijf van Van Adrichem. Heel ander onthaal hier: een joviale man, die lachend gebaart dat hij iemand verwacht. In de woonkeuken is het druk. Vier generaties onder een dak, in leeftijd van amper 1 tot bijna 100. Ik 9 WANTIJ Juli '05

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2005 | | pagina 9