"Er gaapt een kloof :ussen weten en doen" Worstelen met duurzaamheid: Ad Phernambucq van Zeeuws Platform Duurzame Ontwikkeling: de pleitbezorger Willem de Weert "Duurzame ontwikkeling is geen keuze meer, maar een noodzaak. Het is een strategie om te overleven, We weten allemaal wat er mis is in de wereld, maar we handelen er niet naar. Ad Phernambucq, beroepsmatig bezig met duurzaamheid bij het COS (provinciaal centrum voor internationale samenwerking) en het Zeeuws Platform Duurzame Ontwikkeling ziet een grote kloof tussen weten en doen. Ad Phernambucq: 'Er heerst angst, onzekerheid en niet zelden intellectueel tekort.' Het begrip duurzaamheid wordt te pas en te onpas gebruikt. Ad Phernambucq kiest voor de defini tie in het rapport 'Brundtland' van 1987 dat duurzaamheid omschrijft als 'een ontwikkeling die beantwoordt aan de hedendaagse behoeften zonder de mogelijkhe den van de toekomstige generaties om aan hun behoeften te kunnen voldoen in gevaar te brengen." Ad vult aan: "Het gaat in de kern om een verdelingsvraagstuk, namelijk de behoefte van ons, de mensen in de rijke Westerse wereld, en de behoefte van de mensen in ontwikkelingslanden. Dat is het aspect plaats. Maar het gaat ook om het aspect tijd. Om de behoefte van de generatie die nu leeft en om de behoefte van onze kin deren en kleinkinderen straks." Ingrijpende veranderingen "Onze planeet bevat een schat aan rijk dommen zoals landbouwgronden, water, energie en grondstoffen, maar veel daar van raakt een keer op. Verder heeft onze planeet de capaciteit om vervuiling te absorberen, maar daarvan overschrijden we de grenzen. Mijn analyse is dat we in feite geen keuze hebben en dat er op allerlei niveaus veel moet gebeuren. Onze economie en onze manier van leven staan voor ingrijpende veranderingen die lopen over een periode van 25 tot 30 jaar. Deze noodzakelijke veranderingen, transities genaamd, moeten in vele sectoren plaats vinden, bijvoorbeeld in de landbouw, de energiehuishouding en de mobiliteit." Te weinig Als voorbeeld geeft hij het energiegebruik. "Dat gaat gigantisch over de kop. Om het versterkte broeikaseffect terug te dringen, zou de C02-uitstoot met 60-80 procent omlaag moeten. Je moet daarom binnen 30 jaar naar duurzame bronnen toe, ter wijl we met windenergie, zonne-energie, biomassa en energie via waterstof in het beginstadium verkeren. Er gebeurt veel te weinig en de ontwikkelingen gaan veel te langzaam. Afspraken om tot duurzaam heid te komen gaan niet ver genoeg. De afspraak is dat we in de periode 2008- 2012 in Europa zes procent minder C02 uitstoten (t.o.v. het peiljaar 1990). Grootverbruikers van energie, zoals de VS en Australië, doen niet eens mee aan de afspraak! Te langzaam "Dat de doelstellingen van Kyoto niet ambitieus zijn, komt omdat we zo weinig mogelijk in eigen vlees willen snijden. We willen vooral geen concessies doen aan materiële welvaart en comfort. De over heid wil ook geen schoksgewijze overgan gen. Dus doen maatregelen niet echt pijn. Onze voetafdruk (zie ook blz. 20) wordt steeds groter, we putten bronnen steeds verder uit. Er is nu volop sprake van afwenteling in de ruimte (over de rug van de derde wereld) en in de tijd (over de rug van de toekomstige generatie). Neem bijvoorbeeld de klimaatverandering. Wij, rijke Nederlanders, kunnen ons op dit moment beter wapenen tegen zeespiegel stijging dan de inwoners van het arme Bangla Desh. Nederland en Bangla Desh zouden een verbond moeten sluiten uit gemeenschappelijk belang." Goedkoop vliegen "De meeste mensen weten best wat goed of slecht is voor het milieu, maar er is een enorme kloof tussen weten en handelen. Het mag allemaal niks kosten en moet gemakkelijk gaan. Dus scheiden we braaf ons afval. Maar bijvoorbeeld mobiliteit aanpakken is weerbarstiger. Hier heeft zelfs de overheid de strijd om gedragsver andering opgegeven! Na jaren wat gepro beerd te hebben, bijvoorbeeld met het sti muleren van carpoolen, staakt de over heid de strijd. Een inconsequente over heid geeft aan de burgers verkeerde signa len. In plaats van mobiliteit aan de kaak te stellen, wordt het nu als een grondrecht gepresenteerd. Het recht om je te ver plaatsen is nog net geen mensenrecht geworden. Neem de goedkope vliegtic- 3 WANTIJ December '05

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2005 | | pagina 3