Aanleg Sloelijn op verkeerde
plek
Raad van State verwerpt bezwaren
V
Jan-Eelco Dijk
Geluidshinder
Ten slotte nog het probleem van de
geluidshinder. Het aantal woningen dat
last krijgt van goederentreinen wordt gro
ter. Het gaat dan vooral om woningen
langs het bestaande spoor. Die krijgen
door aanleg van de Sloelijn veel meer goe
derentreinen langs de deur. In beroep
werd aangevoerd dat er nog te weinig dui
delijkheid bestaat over de vraag hoe de
nieuwe overlast langs het bestaande spoor
wordt voorkomen.
Maar ook hier vingen appellanten
bot. De Raad van State was het
met de bezwaarmakers eens dat
er nog veel onzekerheid bestaat
over maatregelen tegen de toene
mende geluidshinder. Maar op
het moment van het tracébesluit
hoeft nog niet vast te staan welke
akoestische maatregelen bij die
woningen getroffen moeten wor
den
Jan-Eelco Dijk is advocaat bij Vest Advocaten (voorbeen
bet Bureau voor Rechtshulp Zuid-Holland Zuid). Hij ver
leent in samenwerking met de ZMF juridische bijstand
aan mensen die kampen met milieuproblemen.
Er grommen graafmachines in de Quarlespolder. Ze heb
ben een kilometerslang, zanderig lint door het landschap
getrokken. Hier komt de Sloelijn: een goederenspoor dat
het haven- en industriegebied verbindt met het door
gaande spoor van Vlissingen naar Roosendaal. De nieu
we spoorlijn is er niet zonder slag of stoot gekomen.
15 WANTIJ April '06
Een keur aan appellanten, waaron-
eder de ZMF, vocht het tracébesluit
aan bij de Raad van State. De aantas
ting van het landschap was de eisers een
doom in het oog. De geëlektrificeerde
spoorbaan komt immers te liggen in een
lege polder. De milieufederatie had liever
gekozen voor een tracé dat parallel langs
de Sloeweg naar de Westerscheldetunnel
loopt. Daar is het landschap al versnip
perd en aangetast en daar is al verkeers-
herrie.
Niet onredelijk
De leden van de Raad van State oordeel
den helaas anders. Zij waren het ermee
eens dat het alternatief langs de Sloeweg
voordelen had boven de nu gekozen
route. Toch vonden ze niet dat de minister
van Verkeer en Waterstaat daarom voor
het Sloeweg-tracé had moeten kiezen.
"Niet is gebleken dat de gewichten die aan
de afwegingscriteria zijn toegekend, onre
delijk zijn. Dat appellanten andere keuzes
zouden hebben gemaakt, maakt dit niet
anders," aldus de Haagse magistraten. Dat
is de manier waarop de Raad van State
beslissingen beoordeelt. Ze kijkt of de
overheid in redelijkheid tot een bepaald
besluit heeft kunnen komen en niet of dat
het beste besluit is. Zo toetste het Haagse
rechtscollege ook de overige beroepsgron-
den tegen de Sloelijn.
Te weinig onderzoek
De ZMF voerde aan dat de natuur schade
zou ondervinden van de nieuwe spoorlijn.
In de nabije omgeving liggen de Sloekreek
en verschillende veedrinkputten. Volgens
de milieufederatie was te weinig onder
zoek gedaan naar de aanwezigheid van
verschillende beschermde soorten. Door
de aanleg van een nieuwe spoorweg
wordt het landschap versnipperd. Dieren
en planten migreren moeilijk als hun leef
gebied wordt ingesnoerd door spoorlij
nen en wegen, aldus de ZMF.
Had de minister, ondanks de door de ZMF
gesignaleerde gebreken, in redelijkheid
tot zijn besluit kunnen komen? Ja hoor,
vond de Raad van State. De milieufedera
tie had onvoldoende aannemelijk gemaakt
dat het gebied van groot belang was als
trekroute voor beschermde dieren. En het
onderzoek naar beschermde soorten was,
volgens de Raad, van voldoende kwaliteit
voor de minister om zich er op te base
ren.