Aanleg Sloelijn op verkeerde plek Raad van State verwerpt bezwaren V Jan-Eelco Dijk Geluidshinder Ten slotte nog het probleem van de geluidshinder. Het aantal woningen dat last krijgt van goederentreinen wordt gro ter. Het gaat dan vooral om woningen langs het bestaande spoor. Die krijgen door aanleg van de Sloelijn veel meer goe derentreinen langs de deur. In beroep werd aangevoerd dat er nog te weinig dui delijkheid bestaat over de vraag hoe de nieuwe overlast langs het bestaande spoor wordt voorkomen. Maar ook hier vingen appellanten bot. De Raad van State was het met de bezwaarmakers eens dat er nog veel onzekerheid bestaat over maatregelen tegen de toene mende geluidshinder. Maar op het moment van het tracébesluit hoeft nog niet vast te staan welke akoestische maatregelen bij die woningen getroffen moeten wor den Jan-Eelco Dijk is advocaat bij Vest Advocaten (voorbeen bet Bureau voor Rechtshulp Zuid-Holland Zuid). Hij ver leent in samenwerking met de ZMF juridische bijstand aan mensen die kampen met milieuproblemen. Er grommen graafmachines in de Quarlespolder. Ze heb ben een kilometerslang, zanderig lint door het landschap getrokken. Hier komt de Sloelijn: een goederenspoor dat het haven- en industriegebied verbindt met het door gaande spoor van Vlissingen naar Roosendaal. De nieu we spoorlijn is er niet zonder slag of stoot gekomen. 15 WANTIJ April '06 Een keur aan appellanten, waaron- eder de ZMF, vocht het tracébesluit aan bij de Raad van State. De aantas ting van het landschap was de eisers een doom in het oog. De geëlektrificeerde spoorbaan komt immers te liggen in een lege polder. De milieufederatie had liever gekozen voor een tracé dat parallel langs de Sloeweg naar de Westerscheldetunnel loopt. Daar is het landschap al versnip perd en aangetast en daar is al verkeers- herrie. Niet onredelijk De leden van de Raad van State oordeel den helaas anders. Zij waren het ermee eens dat het alternatief langs de Sloeweg voordelen had boven de nu gekozen route. Toch vonden ze niet dat de minister van Verkeer en Waterstaat daarom voor het Sloeweg-tracé had moeten kiezen. "Niet is gebleken dat de gewichten die aan de afwegingscriteria zijn toegekend, onre delijk zijn. Dat appellanten andere keuzes zouden hebben gemaakt, maakt dit niet anders," aldus de Haagse magistraten. Dat is de manier waarop de Raad van State beslissingen beoordeelt. Ze kijkt of de overheid in redelijkheid tot een bepaald besluit heeft kunnen komen en niet of dat het beste besluit is. Zo toetste het Haagse rechtscollege ook de overige beroepsgron- den tegen de Sloelijn. Te weinig onderzoek De ZMF voerde aan dat de natuur schade zou ondervinden van de nieuwe spoorlijn. In de nabije omgeving liggen de Sloekreek en verschillende veedrinkputten. Volgens de milieufederatie was te weinig onder zoek gedaan naar de aanwezigheid van verschillende beschermde soorten. Door de aanleg van een nieuwe spoorweg wordt het landschap versnipperd. Dieren en planten migreren moeilijk als hun leef gebied wordt ingesnoerd door spoorlij nen en wegen, aldus de ZMF. Had de minister, ondanks de door de ZMF gesignaleerde gebreken, in redelijkheid tot zijn besluit kunnen komen? Ja hoor, vond de Raad van State. De milieufedera tie had onvoldoende aannemelijk gemaakt dat het gebied van groot belang was als trekroute voor beschermde dieren. En het onderzoek naar beschermde soorten was, volgens de Raad, van voldoende kwaliteit voor de minister om zich er op te base ren.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2006 | | pagina 15