Niet stoken maar rillen Lanascnap Karin Klip Al enkele jaren geldt een strenge wetgeving voor het verbranden van takken, snoeihout en sloot- maaisel in de buitenlucht. Niet meer stoken dus. Maar wat doen we dan met het afvalhout dat vrijkomt bij het landschapsbeheer? Het alternatief 'versnipperen' heeft uit milieuoogpunt niet de voorkeur. Een ideaal moment dus voor de Stichting Landschapsbeheer Zeeland (SLZ) om een stokpaardje van stal te halen, namelijk de houtril. Stoken mag niet meer; als SLZ zien wij u graag rillen! Al sinds het begin van het bestaan van onze organisatie wordt er door de medewer kers gepleit voor het verwerken van snoeiafval in een houtril. SLZ maakt zich al jaren sterk voor o.a. het behoud van kleine landschapselementen in Zeeland. Hoewel een houtril officieel niet tot deze elementen behoort, is het zeker een waar devol object in ons Zeeuws cultuurland schap. Houtril maken Het maken van een houtril is heel eenvou dig. Zoek een geschikte plaats bijvoor beeld in of langs een bosje, een gat in een meidoornhaag, tussen knotwilgen, langs een rietkraag of een akker. Zoek een aan tal stevige palen van ca. 1,5 - 2 meter uit het snoeihout. Sla om de meter een paal ongeveer een halve meter de grond in. Leg de overige takken tussen de palen of maak er musterds (takkenbossen) van en leg deze tussen de palen. Je begint met de grote chaos van afgezaagd takhout en ein digt met een keurig opgeruimd geheel. De ril is een lust voor het oog en een ideale schuilplaats en nestgelegenheid voor vogels zoals winterkoning, heggemus en merel en voor muizen, hermelijnen, egels en andere dieren.Een houtril hoeft niet veel ruimte in beslag te nemen en is een prima alternatief voor verbranden of ver snipperen. Het resultaat ril ziet er schitterend uit en kost ongeveer even veel werk als de alter natieven. Een houtril voor van het pand van de ZMF en SLZ aan het Ravelijn in Goes. Foto: Jaap Wolterbeek. Nog een voordeel. Bij het ver branden van snoeihout komt kooldioxide, die eerder bij de groei van de boom of struik is vastgelegd, versneld vrij. Bij de afbraak van het snoeihout in een houtril, wordt de kooldioxide in een lager tempo vrijgegeven. Daardoor is er meer evenwicht in de natuurlijke kringloop Karin Klip is medewerkster van de Stichting Landschapsbeheer Zeeland. 16 WANTIJ April'06

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2006 | | pagina 16