Niet stoken maar rillen
Lanascnap
Karin Klip
Al enkele jaren geldt een strenge wetgeving voor
het verbranden van takken, snoeihout en sloot-
maaisel in de buitenlucht. Niet meer stoken
dus. Maar wat doen we dan met het afvalhout
dat vrijkomt bij het landschapsbeheer?
Het alternatief 'versnipperen' heeft
uit milieuoogpunt niet de voorkeur.
Een ideaal moment dus voor de
Stichting Landschapsbeheer Zeeland (SLZ)
om een stokpaardje van stal te halen,
namelijk de houtril. Stoken mag niet
meer; als SLZ zien wij u graag rillen! Al
sinds het begin van het bestaan van onze
organisatie wordt er door de medewer
kers gepleit voor het verwerken van
snoeiafval in een houtril. SLZ maakt zich
al jaren sterk voor o.a. het behoud van
kleine landschapselementen in Zeeland.
Hoewel een houtril officieel niet tot deze
elementen behoort, is het zeker een waar
devol object in ons Zeeuws cultuurland
schap.
Houtril maken
Het maken van een houtril is heel eenvou
dig. Zoek een geschikte plaats bijvoor
beeld in of langs een bosje, een gat in een
meidoornhaag, tussen knotwilgen, langs
een rietkraag of een akker. Zoek een aan
tal stevige palen van ca. 1,5 - 2 meter uit
het snoeihout. Sla om de meter een paal
ongeveer een halve meter de grond in.
Leg de overige takken tussen de palen of
maak er musterds (takkenbossen) van en
leg deze tussen de palen. Je begint met de
grote chaos van afgezaagd takhout en ein
digt met een keurig opgeruimd geheel. De
ril is een lust voor het oog en een ideale
schuilplaats en nestgelegenheid voor
vogels zoals winterkoning, heggemus en
merel en voor muizen, hermelijnen, egels
en andere dieren.Een houtril hoeft niet
veel ruimte in beslag te nemen en is een
prima alternatief voor verbranden of ver
snipperen.
Het resultaat ril ziet er schitterend uit en
kost ongeveer even veel werk als de alter
natieven.
Een houtril voor van het pand van de
ZMF en SLZ aan het Ravelijn in Goes.
Foto: Jaap Wolterbeek.
Nog een voordeel. Bij het ver
branden van snoeihout komt
kooldioxide, die eerder bij de
groei van de boom of struik is
vastgelegd, versneld vrij. Bij de
afbraak van het snoeihout in een
houtril, wordt de kooldioxide in
een lager tempo vrijgegeven.
Daardoor is er meer evenwicht in
de natuurlijke kringloop
Karin Klip is medewerkster van de Stichting
Landschapsbeheer Zeeland.
16 WANTIJ April'06