Landingsbanen voor veldleeuweriken 'W' 0p:'t h f Peter Maas Sommige vogels hebben iets bijzonders. Ook al zie je het niet zo. Ook al hoor je het zelfs soms niet zo. De veldleeu werik was er eigenlijk altijd en overal, maar je zag hem nooit. De frêle zang was zo vanzelfsprekend dat je die niet eens hoorde. De vanzelfsprekendheid is wel verleden tijd. 1 v.o f p rf mi WH L\ fi! Stilte kun je accentueren met geluid. Maar dat moet dan wel heel subtiel zijn en wat mij betreft van absoluut natuurlijke oorsprong. Het ruisen van de populieren kan stilte heel sterk benadruk ken. Of stel, je zit middenin een bos en je hoort niets anders dan alleen een koeren de duif of de sprankelende zang van een zwartkop. Je kunt je dan toch voorstellen dat dit bos de hele wereld omspant. Een landschap zonder storende geluiden wordt veel indrukwekkender, zo onwaar schijnlijk veel uitgestrekter. Neem een warme zomerdag: je ligt tegen een dijk helling aan te sabbelen op een sprietje goudhaver. En ineens valt het geluidje op dat er kennelijk altijd geweest was, maar waar je je nu pas bewust van wordt: de niet aflatende zang van de veldleeuwerik. Waar dan? Je kijkt tegen de zon in en de leeuwerik blijft verborgen, ook al doet die zelf geen enkele moeite zich te verbergen. Dit zijn akkers tot in de eeuwigheid en de veldleeuwerik accentueert de eindloos heid. Agrarisch natuurbeheer Maar de leeuweriken kunnen het tempo van de moderne landbouw niet bijbenen. Dit graan groeit te hard, er zijn te weinig insecten en onkruidzaden voor de kui kens en fe weinig kale plekjes om vanuit de lucht in te vallen. Maar daar is iets aan te doen. Agrarisch natuurbeheer kan de veldleeuwerik te hulp schieten. Er zijn boeren genoeg die willen helpen. Via spe ciale akkerranden wordt aan de wensen van de veldleeuwerik voldaan. Er wordt gras ingezaaid, maar een deel van de rand wordt ook met de frees opengetrokken zodat er kale grond met kluiten tevoor schijn komt. Ook middenin een tarweveld kan een boer aan de slag: door speciale veldleeuwerikveldjes aan te leggen. Zorg ervoor dat er op een klein stukje geen tarwe komt te groeien. Dus op het moment van zaaien even de zaaimachine stopzetten zodat een vlakje van vier bij vier meter kaal blijft. Kale grond in combinatie met de dekking van het gewas, dat is wat de leeuwerik zoekt. Op Noord- Beveland, waar de boeren altijd al druk in de weer zijn met agra risch natuurbeheer, noemen ze deze veldjes heel optimistisch 'landingsbanen voor veldleeuwe riken' Peter Maas is lid van de Wantijredactie. tl if 16 WANTIJ Juli '06

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2006 | | pagina 16