Ook hier stroomt vers zout water het laboratorium binnen en werkt een biologe aan mosselen 'uit de reageerbuis'. Ook hier worden de mosselen gemanipuleerd door het water op de voor zaadval gewenste temperatuur van 17 tot 20 gra den Celsius te brengen. In een met tl-bal- ken verlichte ruimte hangen plastic zak ken met water waarin lucht borrelt. Het water kleurt in alle tinten groen. Het lijkt en scène uit een science fiction film. Hier kweekt een medewerkster van veevoeder firma INVE uit België algen, het voedsel voor dë mossel. De mosselen krijgen pre cies de algen die ze op dat moment nodig hebben. Hier overleven ze hun zwakke fase van larve tot schelpje, zonder de gevaren van buitenaf. In een rij bakken gevuld met water zijn alle fasen 'van de bevallingsruimte, de babykamer tot de peuterspeelzaal' te zien. "Onder gecontroleerde omstandigheden is de dichtheid van de zaadjes veel hoger en het verlies veel lager dan in de natuur," aldus Pieter Geijsen. "Uiteindelijk volgt de grote overgang naar de mosselpercelen in de Oosterschelde, de levende natuur in. Dat wordt de volgende stap die we op land willen nabootsen: het volgroeien tot consumptiemossel." Buitenkweek Zowel Stichting Zeeschelp als Roem van Yerseke zoekt proefondervindelijk uit hoe ze de jonge mosselen gereed kunnen maken voor de buitenkweek. Dat kan in diepe vijvers, waarbij de mosselen aan touwen hangen en waarin zout water cir- Onderzoeker Marco Dubbeldam van Stichting Zeeschelp. Foto: Willem de Weert culeert. Wellicht moet je de vijvers met netten overdekken tegen hongerige vogels. Of helemaal overdekken om het water 's winters op de juiste temperatuur te houden, maar dat kost wel energie. In Yerseke is de ZLTO, organisatie van boe ren, betrokken bij de ontwikkeling van zulke mosselvijvers. Pieter Geijsen is enthousiast over de vor deringen, maar plaatst een relativerende kanttekening: "Het is een illusie dat je heel de mosselkweek vanuit de Waddenzee en Oosterschelde naar het land kunt verplaatsen. In Yerseke wordt per jaar 60 miljoen kilogram mosselen verhandeld. Dat kun je nooit vervangen, met welke techniek ook. Als we straks 5 tot 10 procent van de mosselen op het land kweken en uit laten groeien op onze percelen buitendijks, dan doen we het al heel goed." De Zeeuwse Milieufederatie zet deze zomer met Stichting Zeeschelp een experiment op in Plan Tureluur. Daar kwelt achter de dijk zout water. Verder is het water in Plan Tureluur heel voed selrijk, té voedselrijk. Mosselen en ook kokkels kunnen het over schot aan algen uit het water filte ren. Dan vang je twee vliegen in een klap: schoner water en bin nendijks schelpdieren kweken Willem de Weert is eindredacteur van Wantij. Kweek van mosselen in het laboratorium van Roem van Yerseke. Foto: Willem de Weert ongeveer 250 mensen en heeft ook vesti gingen in Duitsland, Denemarken en Spanje. De kweek en visserij van mosse len, oesters en kokkels wordt in eigen beheer uitgevoerd met 12 schepen. "De druk op onze sector is groot," vertelt pro jectleider Pieter Geijsen. "Er is in de Nederlandse natuur steeds minder ruimte voor het kweken van en vissen op mosse len. We willen niet helemaal van het bui tenland afhankelijk worden en ook laten zien dat innovatie mogelijk is. We willen mosselen op het land kweken en uit laten groeien op onze percelen buitendijks en in 10 tot 15 jaar van de proefsituatie naar een realistische schaal van bedrijfsvoering zijn." 9 WANTIJ Juli '06

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2006 | | pagina 9