'Op zoek naar onzichtbare mosselzaad- invangsinstallaties' De missie van Wout van den Berg: Het dossier mos» Innovatie wordt door ambtenarij frustratie Willem de Weert Voor mosselvisser Wout van den Berg uit Bruinisse staat vast dat zijn sector duurzaam wordtmaar dat gaat niet van vandaag op morgen. "Tijdens de verbouwing moet de winkel open blijven. We verkeren nog in de experimentele fase met bijvoorbeeld mosselzaadinvanginstallaties. En er is hinder van bureaucratie. dDe kweek van mosselen in Nederland gaat traditioneel uit van mosselzaad dat van natuur lijke mosselbanken wordt opge vist. Doordat die methode steeds meer wordt beperkt, halen veel kwekers hun zaad nu uit het buitenland. Dat leidde tot een conflict met Vogelbescherming en ZMF. Maar er zijn ook alternatieven, bij voorbeeld het invangen van mosselzaad met een installatie die aan boeien op het water drijft. Wantij sprak daarover met Wout van den Berg. Hij is mosselvisser, voorzitter van de visserijvereniging Bruinisse en bestuurslid van de Producentenorganisatie van de Nederlandse Mosselcultuur. Mosselzaad Van den Berg zet in zijn woning aan de haven van Bruinisse een dvd op. In zwart/wit zien we hoe vroeger een vloot vissersboten de haven verliet om de mos selbanken in de Oosterschelde en Waddenzee af te schuimen. Het zijn er zoveel dat ze soms in eikaars vaarwater zitten. Tegenwoordig zijn delen van de Waddenzee en Oosterschelde gesloten voor de mosselvangst. De directe aanlei ding was de massale sterfte van eidereen- den, die op de mosselbanken foerageer- den, in het begin van de jaren negentig. Volgens Van den Berg lag de toenmalige schaarste aan jonge mosselen niet alleen aan de drukke mosselvisserij, maar ook aan zware stormen en ijswinters die veel mosselbanken vernielden. "Bovendien is de natuur grillig, je weet nooit hoeveel en waar het mosselzaad valt." Hoe dan ook, er kwam een uitgebreid onderzoek. De uitkomst was de regulering van de mos selzaadvisserij. Er moest meer mosselzaad in de natuur blijven en er mocht minder opgevist worden. Later kwam daar ook nog de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn bij die nog meer beper kingen oplegt. Nu zijn de Waddenzee en de Oosterschelde Nationaal Park. Het accent is in de loop der jaren steeds meer op de natuur en steeds minder op de vis serij komen te liggen. "Die ontwikkeling moeten we accepteren," stelt hij vast. Twee keer per jaar Nu mogen de mosselvissers twee keer per jaar, in voor- en najaar, uitvaren om in de Waddenzee en in de Oosterschelde op mosselzaad te vissen. Daarvoor schrapen ze met een soort net, de mosselkor, de mosselbanken op de bodem af. De opge viste mosselschelpjes (ongeveer een vin gernagel groot) worden daarna op perce len in de Oosterschelde bij Yerseke uitge zaaid. Daar groeien ze in twee tot drie jaar uit tot volwassen mosselen. Soms worden de schelpen nog een keer opgevist en naar andere banken verplaatst zoals een boer zijn jonge plantjes uitdunt. Als de mossels groot genoeg zijn voor con sumptie worden ze verwaterd (het zand eruit gespoeld) en op de mosselveiling van Yerseke -de enige ter wereld- verhan deld. Het is een sector waarin zo'n zestig bedrijven werken en miljoenen omgaan. Wil om te verduurzamen Af en toe stroomt het postvak van zijn computer vol met boze e-mails. Meestal als een natuurbeschermingsorganisatie naar de rechter stapt. "Collega's snappen niet dat de milieubeweging overlegt en tegelijkertijd naar de rechter stapt." Van den Berg zit daar minder mee: "De gang naar de rechter schept in elk geval voor iedere partij duidelijkheid." Zelf heeft hij 6 WANTIJ Juli '06

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2006 | | pagina 6