n memoriam ZMF-er
Thijs Kramer
Tjeu van Mierlo
Milieufederatie bijzonder diep. Logisch. Thijs is bijna 13
jaar met hart en ziel ZMF-er geweest. Hij drukte een blij
vend stempel op de milieufederatie en laat een memora
bele erfenis na aan visies en initiatieven. Je kunt er een
jaargang Wantij mee vullen, dit blad, waarvoor hij ook
menig artikel schreef.
P Positief
Thijs was positief. Dat schuurde
wel eens met zijn collega natuur
beschermers. Hij verwonderde
zich regelmatig over hun pessimisme en
conservatieve houding. Midden jaren
negentig discussiëren we met de achter
ban over plekken voor windmolens in
Zeeland. Het stoort hem dat landschap
hun enige belang is. Voor Thijs mag het
landschap best tijdelijk inschikken ten
gunste van het milieu.
Levensgenieter
Thijs was een levengenieter. Ook in zijn
werk. Geen snelle hap tijdens het jaarlijk
se uitje, maar een smakelijke maaltijd. Op
een zonovergoten dag na het overleg met
de natuurbeschermingsorganisaties,
nodigt hij iedereen uit voor een kloeke
pint, om vervolgens op het terras de
wereld te verbeteren. Zijn visie op natuur
en landschap doordesemt hij met die
levenskunst. Onder twee motto's:
"Natuur is leuk, maar je moet er wel een
goed glas bij kunnen drinken," en "Elk
natuurgebied verdient zijn eigen café."
Visies
Thijs was een man van visies. Visies die
uitmonden in baanbrekende plannen:
Plan Tureluur, het Verdrag van
Saefthinge, en het convenant met de
recreatie. Hij is de bedenker van de nieu
we inrichting van het Veerse Meer als een
grootschalig natuur- en recreatiegebied.
Begin augustus overlijdt gedeputeerde Thijs Kramer door
een bizar ongeval. Zijn overlijden raakt de Zeeuwse
Thijs Kramer in zijn jonge jaren bij de ZMF. Foto: Elly Geelhoed
Tien jaar leden introduceert Thijs 'ontpol-
deren' als de ultieme overwinning op de
zee: "Het is soms mooier te geven dan
alleen maar te nemen".
Verrassend
Die verrassende kijk tref je ook in de
Wantij van '93. Daarin zegt hij dat vrou
wen schaars zijn in natuurbeschermings-
land. Vrouwen genieten van de natuur.
Maar het haalt niet veel uit om te pleiten
voor natuur omdat de vlier zo lekker
ruikt. Mannen zijn geschikter voor
beleidswerk. Terloops merkt hij op dat er
de laatste jaren ook opmerkelijk weinig
leeuweriken zijn.
Laconiek
Soms was hij wat laconiek. Dat komt niet
altijd van pas. Als Zeeland in het najaar
'98 onder water loopt door de vele regen,
fulmineert Thijs, vanaf de achterbank van
een autobus die door Drenthe rijdt, tegen
het sluiten van de stormvloedkering om
het overtollige regenwater sneller naar de
zee te loodsen. Het wordt hem niet in
dank afgenomen.
Contramine
En bij Thijs hoorde ook de contramine.
Als hij bestuurder wordt, maakt hij ons
direct duidelijk dat hij in sommige dos
siers publiek afstand van de standpunten
van de ZMF zal nemen. "De vereenzelvi
ging met de natuurbeweging verstoort
mijn bestuurlijk functioneren te veel",
zegt hij. Wanneer hij naar ons oordeel in
het WCT-debat met een artikel in Trouw
over een strandje van "drie keer niks" een
grens overschrijdt, botsen hij en ZMF in
een hard gesprek. We leren er allebei veel
van.
Tjeu van Mierlo,
Met de woorden van Thijs: "mijn baas"
3 WANTIJ Oktober '06