Procederen omwonenden overlast vrachtwagens Handhaving Jan-Eelco Dijk plaatselijke transportbedrijf, die jaren langs bun huizen denderden, zijn verdwenen. De actie van de buurtbewo- Bewoners van een Duiveland hebben weer rust. De vrachtwagens van het landelijke weg op Schouwen- Hulp- en nevenbedrijf Omwonenden vonden dat de onderne ming niet kon worden beschouwd als een agrarisch hulp- en nevenbedrijf. Volgens het bestemmingsplan was daarvan sprake als een bedrijf was gericht op het opslaan en leveren van goederen aan agrarische bedrijven. Welnu, zo redeneerden de buurtbewoners, het plaatselijke transport bedrijf vervoerde ook goederen naar supermarkten en tal van andere bedrijven die weinig met de agrarische sector te maken hebben. B en W waren het niet met de omwonenden eens. Zij vonden dat er met name agrarische producten wer den vervoerd, en dat er dus sprake was van een agrarisch hulp- en nevenbedrijf. Voor of na 1996 Het bestemmingsplan eiste ook dat ter plaatse alleen bestaande bedrijven wer den toegestaan. 'Bestaand' betekende vol gens het bestemmingsplan dat een onder neming op het tijdstip van publicatie van het ontwerpplan in 1996 al aanwezig was. B en W voerden aan dat al vóór 1996 agrarische producten van en naar het bedrijf werden vervoerd. Maar de buren Jan-Eelco Dijk is advocaat en procureur bij Vest Advocaten. ners toont aan dat procederen effect kan hebben, al heb je soms een lange adem nodig. De zaken gingen goed bij het transportbedrijf: dat bleek wel uit de gestage groei van de vloot vrachtwagens die het landweggetje dage lijks aandeed. Bewoners stoorden zich aan de toenemende hinder van het ver keer. Ze keken in het bestemmingsplan of een transportbedrijf ter plaatse wel was toegestaan. Wat bleek: op de betreffende locatie gold de bestemming "bestaand agrarisch hulp- en nevenbedrijf". op hun beurt wezen erop dat ter plaatse een agrarische firma gevestigd was en dat vóór 1996 alleen producten van die onderneming werden afgevoerd. Het transportbedrijf was pas na '96 opgericht. Procederen Gemeente, bedrijf en omwonenden ble ven lijnrecht tegenover elkaar staan: er moest geprocedeerd worden. De recht bank van Middelburg stelde de buurtbe woners in het gelijk: de transporteur was geen bestaand agrarisch hulp- en neven bedrijf in de zin van het bestemmings plan. De gemeente ging vervolgens 'om' en besloot het bedrijf te dwingen om een andere locatie te zoeken. Daarmee was het leed voor buurtbewoners nog niet geleden: er begon een lange periode waarin de vrachtwagens onverminderd doorreden, en de gemeente de transpor teur keer op keer uitstel gunde van de verplichting tot vertrek. Het bleek niet gemakkelijk om een nieuw onderkomen voor de trucks te vinden. Maar het geduld van omwonenden en de zoekactie van het bedrijf werden uiteindelijk beloond. Sinds kort zetelt de transportonderneming op een bedrijventerrein. De buurtbewoners haalden opgelucht adem. De rust op het landweggetje was weergekeerd. De Schouwse zaak maakt duide lijk dat het loont om een bestem mingsplan te bekijken als je de onfortuinlijke buur bent van een bedrijf dat overlast veroorzaakt. Niet zelden blijken ondernemers activiteiten te verrichten die niet in dat plan passen. Als een activi teit strijdig is met het bestem mingsplan, zijn gemeenten in beginsel verplicht om handha vend op te treden Rust op landweg is de moeite van procederen waard. Foto: Jaap Wolterbeek. 13 WANTIJ April'07

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2007 | | pagina 13