De problemen van de jaren tachtig: kernenergie en zure regen Wantij nr. 1 t/m 20, 1984-1987 Gerda Spaander Nederlands Instituut voor Volksontwikkeling en Natuurvriendenwerk (NIVON) afdeling Zeeland Mevr. E. Koorstra, Adenauerstede 42-24, 4463 GC Goes www.nivonzeeland.nl Doe/: Het bieden van recreatiemogelijkheden in harmonie met natui en landschap, in onderlinge solidariteit. Het Nivon heeft natuurvrien denhuizen, kampeerterreinen en organiseert vakanties. iets doen maar niet te hard van stapel lopen. Het is waar dat de effecten van zure regen in Zeeland nog niet opgemerkt zijn. Ze zijn ook minder te verwachten door grote buffercapaciteiten van de Zeeuwse klei en de afwezigheid van bio- industrie." Jaren later hebben milieu maatregelen wel degelijk geleid tot een flinke daling van de uitstoot van S02 en N0X. De ZMF en de jacht Ooit was de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging (KNJV) lid van het ZCO, de voorganger van de ZMF. Het nieuwe bestuur van de ZMF besloot om de KNJV niet uit te nodigen om lid te worden. De ZMF is tegen plezierjacht, en vindt jacht alleen toelaatbaar als beheersmethode, als alternatieven niet werken. De KNJV heeft dit besluit aangevochten, maar de leden vergadering van de ZMF was het met het bestuur eens. De jagers zijn nog steeds geen lid, in tegenstelling tot de sportvis sers. Meer aandacht voor de jacht staat in een artikel over de Stichting Behoud Natuur en Leefmilieu (1986, nr. 3). Omdat jagers hun hobby niet mogen uit oefenen in terreinen van de gevestigde natuurbeheerders richten zij de SBNL op. In de terreinen van de SBNL willen ze laten zien dat jacht en natuurbeheer uit stekend samengaan. ZMF-medewerker Thijs Kramer ontkracht de jagersmotieven. Hij hoopt dat de overheid geen subsi die gaat geven. Dat gebeurt inder daad niet. In Zeeland heeft de SBNL geen terreinen in eigen dom, wel beheert ze kleine terrei nen (in 2006 in totaal 28 ha. van Staatsbosbeheer) Gerda Spaander is lid van de Wantijredactie. Wantij begint in 1984. In de beginjaren is er in de Wantij veel aandacht voor kernenergie en zure regen. Ook de jagerslobby is niet populair. Acties tegen kernenergie keren regelmatig terug in Wantij. Foto: Jaap Wolterbeek. 0 In maart 1986 schrijft Toine Huysmans, voorzitter van de allang opgeheven Werkgroep Kernenergie 9r Zeeuws-Vlaanderen de profetische woorden: "Soms denk ik wel eens: er zou weer eens een groot ongeluk met kern energie moeten gebeuren. De rijen van de Anti-Kernenergie Beweging zouden weer snel gevuld zijn. Mijn volgende gedachte is dan: ja, maar geen ongeluk hier in de buurt. Laat dat maar in Amerika of Rusland gebeuren. Dat is ver weg, en die mensen ken ik toch niet! Vervolgens denk ik heel snel: nee, toch maar niet. Geen ongeluk. Zoiets gun je niemand, zelfs Reagan of desnoods Lubbers of Van Ardenne niet." Tjsernobyl gaat vooral in op de noodzaak van een rampenplan voor Borssele. Dat bestaat wel, maar wordt door de redactie te licht bevonden. Neem het advies om de naden en kieren van de liefst onder grondse schuilplaats met plakband af te dichten. Zure regen De jaren tachtig staan ook in het teken van de zure regen. In het artikel 'Ook als de zon schijnt, regent het zuur' (1985, nr. 2) wordt o.a. ingegaan op de rol van Zeeland. "Wij veroorzaken meer proble men bij de buren dan we er zelf last van hebben, en de Zeeuwse overheid wil wel Tsjernobyl Toch wordt Huysmans op zijn wenken bediend: op 25 april 1986 ontploft de kerncentrale in Tjsernobyl. En inderdaad, de mogelijke tweede Zeeuwse kerncentra le, waar Zeeland volgens een artikel in Wantij 1985, nr. 4 nog tegen te hoop loopt, raakt dan ineens heel ver op de achtergrond. De eerste Wantij na 4 WANTIJ Juli '07

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2007 | | pagina 4