De problemen van de jaren tachtig:
kernenergie en zure regen
Wantij nr. 1 t/m 20, 1984-1987
Gerda Spaander
Nederlands Instituut voor Volksontwikkeling en
Natuurvriendenwerk (NIVON) afdeling Zeeland
Mevr. E. Koorstra, Adenauerstede 42-24, 4463 GC Goes
www.nivonzeeland.nl
Doe/: Het bieden van recreatiemogelijkheden in harmonie met natui
en landschap, in onderlinge solidariteit. Het Nivon heeft natuurvrien
denhuizen, kampeerterreinen en organiseert vakanties.
iets doen maar niet te hard van stapel
lopen. Het is waar dat de effecten van
zure regen in Zeeland nog niet opgemerkt
zijn. Ze zijn ook minder te verwachten
door grote buffercapaciteiten van de
Zeeuwse klei en de afwezigheid van bio-
industrie." Jaren later hebben milieu
maatregelen wel degelijk geleid tot een
flinke daling van de uitstoot van S02 en
N0X.
De ZMF en de jacht
Ooit was de Koninklijke Nederlandse
Jagersvereniging (KNJV) lid van het ZCO,
de voorganger van de ZMF. Het nieuwe
bestuur van de ZMF besloot om de KNJV
niet uit te nodigen om lid te worden. De
ZMF is tegen plezierjacht, en vindt jacht
alleen toelaatbaar als beheersmethode, als
alternatieven niet werken. De KNJV heeft
dit besluit aangevochten, maar de leden
vergadering van de ZMF was het met het
bestuur eens. De jagers zijn nog steeds
geen lid, in tegenstelling tot de sportvis
sers. Meer aandacht voor de jacht staat in
een artikel over de Stichting Behoud
Natuur en Leefmilieu (1986, nr. 3).
Omdat jagers hun hobby niet mogen uit
oefenen in terreinen van de gevestigde
natuurbeheerders richten zij de SBNL op.
In de terreinen van de SBNL willen ze
laten zien dat jacht en natuurbeheer uit
stekend samengaan.
ZMF-medewerker Thijs Kramer
ontkracht de jagersmotieven. Hij
hoopt dat de overheid geen subsi
die gaat geven. Dat gebeurt inder
daad niet. In Zeeland heeft de
SBNL geen terreinen in eigen
dom, wel beheert ze kleine terrei
nen (in 2006 in totaal 28 ha. van
Staatsbosbeheer)
Gerda Spaander is lid van de Wantijredactie.
Wantij begint in 1984. In de beginjaren is er in de Wantij
veel aandacht voor kernenergie en zure regen. Ook de
jagerslobby is niet populair.
Acties tegen kernenergie keren regelmatig terug in Wantij. Foto: Jaap Wolterbeek.
0 In maart 1986 schrijft Toine
Huysmans, voorzitter van de allang
opgeheven Werkgroep Kernenergie
9r Zeeuws-Vlaanderen de profetische
woorden: "Soms denk ik wel eens: er zou
weer eens een groot ongeluk met kern
energie moeten gebeuren. De rijen van de
Anti-Kernenergie Beweging zouden weer
snel gevuld zijn. Mijn volgende gedachte
is dan: ja, maar geen ongeluk hier in de
buurt. Laat dat maar in Amerika of
Rusland gebeuren. Dat is ver weg, en die
mensen ken ik toch niet! Vervolgens denk
ik heel snel: nee, toch maar niet. Geen
ongeluk. Zoiets gun je niemand, zelfs
Reagan of desnoods Lubbers of Van
Ardenne niet."
Tjsernobyl gaat vooral in op de noodzaak
van een rampenplan voor Borssele. Dat
bestaat wel, maar wordt door de redactie
te licht bevonden. Neem het advies om
de naden en kieren van de liefst onder
grondse schuilplaats met plakband af te
dichten.
Zure regen
De jaren tachtig staan ook in het teken
van de zure regen. In het artikel 'Ook als
de zon schijnt, regent het zuur' (1985,
nr. 2) wordt o.a. ingegaan op de rol van
Zeeland. "Wij veroorzaken meer proble
men bij de buren dan we er zelf last van
hebben, en de Zeeuwse overheid wil wel
Tsjernobyl
Toch wordt Huysmans op zijn wenken
bediend: op 25 april 1986 ontploft de
kerncentrale in Tjsernobyl. En inderdaad,
de mogelijke tweede Zeeuwse kerncentra
le, waar Zeeland volgens een artikel in
Wantij 1985, nr. 4 nog tegen te hoop
loopt, raakt dan ineens heel ver op de
achtergrond. De eerste Wantij na
4 WANTIJ Juli '07