Oudste Zeeuwse land ligt langs de grens met Vlaanderen U'AARDEvol Anke van der Geest Als je in Zeeuws-Vlaanderen langs de Belgische grens loopt opfietst, zie je een golvend landschap, dat (behal- i 1 y'! :'c i- 1 ve het duinlandschap) opmerkelijk anders is dan de LmS^wWEÊÊÊ rest van Zeeland. In feite is dit het oudste Zeeuwse land. De rest van de provincie is later flink omgewerkt door erosie en sedimentatie. In het laatst deel van de ijstijden, circa 70.000-10.000 jaar geleden (Weichselien), was Nederland niet meer bedekt met landijs. Het ijs dat nog wel tot in Noord-Duitsland reikte, zorgde bij ons voor een poolwoestijn. Dat bete kende kou, harde winden, wilde rivieren en vooral veel stuivend zand. Dat zand was ruimschoots aanwezig op de bodem van de brede rivierbeddingen van Maas, Rijn en Schelde. Die rivieren hadden een ander karakter dan de tamme, meande rende rivieren van ons huidige tijdperk (Holoceen). Door de kou waren er minder planten die de bodem bedekten. Het gevolg was dat het zand ging stuiven. Een groot deel van Nederland werd met dit zand bedekt, vandaar de naam dek- zand. Invloed van de zee In Zeeland is dat dekzand grotendeels weggespoeld of bedekt door nieuwe afzet tingen (zand, klei, veen). Maar langs de grens met België is nog een aantal dek- zandruggen bewaard gebleven. Tussen Overslag en Clinge, rond Hulst en in wes telijk Zeeuws-Vlaanderen tussen Heille en Biezen, bleven de dekzanden gespaard van totale vernietiging. De dekzandrug ten noordoosten van Hulst liep tot onge veer 700 na Chr. zelfs tot in het land van Saeftinghe en verhinderde zo nog een tijd dat de Schelde een meer westelijke loop aannam. In die tijd stroomde de Schelde noordelijk langs Bergen op Zoom. Maar de zee won aan invloed. Die invloed reik te uiteindelijk tot aan de huidige grens met België. Kreken ontstonden en door kruisten het gebied. De dekzanden ver dwenen in zee of werden bedekt met mariene (zee(zanden en klei. De zandgronden die overbleven, zorgden voor droge voeten. Dat is nog te zien aan de ligging van de dorpen en wegen langs de grens van Zeeuws-Vlaanderen. De licht glooiende velden (max.+4.00 m. NAP) en de resten van de kreken zorgen in het huidige landschap voor een mooie afwisseling 15 WANTIJ Oktober '07

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2007 | | pagina 15