Oudste Zeeuwse
land ligt langs de
grens met
Vlaanderen
U'AARDEvol
Anke van der Geest
Als je in Zeeuws-Vlaanderen langs de Belgische grens
loopt opfietst, zie je een golvend landschap, dat (behal- i
1 y'! :'c i-
1
ve het duinlandschap) opmerkelijk anders is dan de
LmS^wWEÊÊÊ
rest van Zeeland. In feite is dit het oudste Zeeuwse
land. De rest van de provincie is later flink omgewerkt
door erosie en sedimentatie.
In het laatst deel van de ijstijden,
circa 70.000-10.000 jaar geleden
(Weichselien), was Nederland niet
meer bedekt met landijs. Het ijs dat nog
wel tot in Noord-Duitsland reikte, zorgde
bij ons voor een poolwoestijn. Dat bete
kende kou, harde winden, wilde rivieren
en vooral veel stuivend zand. Dat zand
was ruimschoots aanwezig op de bodem
van de brede rivierbeddingen van Maas,
Rijn en Schelde. Die rivieren hadden een
ander karakter dan de tamme, meande
rende rivieren van ons huidige tijdperk
(Holoceen). Door de kou waren er minder
planten die de bodem bedekten. Het
gevolg was dat het zand ging stuiven.
Een groot deel van Nederland werd met
dit zand bedekt, vandaar de naam dek-
zand.
Invloed van de zee
In Zeeland is dat dekzand grotendeels
weggespoeld of bedekt door nieuwe afzet
tingen (zand, klei, veen). Maar langs de
grens met België is nog een aantal dek-
zandruggen bewaard gebleven. Tussen
Overslag en Clinge, rond Hulst en in wes
telijk Zeeuws-Vlaanderen tussen Heille en
Biezen, bleven de dekzanden gespaard
van totale vernietiging. De dekzandrug
ten noordoosten van Hulst liep tot onge
veer 700 na Chr. zelfs tot in het land van
Saeftinghe en verhinderde zo nog een tijd
dat de Schelde een meer westelijke loop
aannam. In die tijd stroomde de Schelde
noordelijk langs Bergen op Zoom. Maar
de zee won aan invloed. Die invloed reik
te uiteindelijk tot aan de huidige grens
met België. Kreken ontstonden en door
kruisten het gebied. De dekzanden ver
dwenen in zee of werden bedekt met
mariene (zee(zanden en klei.
De zandgronden die overbleven,
zorgden voor droge voeten. Dat is
nog te zien aan de ligging van de
dorpen en wegen langs de grens
van Zeeuws-Vlaanderen. De licht
glooiende velden (max.+4.00 m.
NAP) en de resten van de kreken
zorgen in het huidige landschap
voor een mooie afwisseling
15 WANTIJ Oktober '07