Met de
vrouw
kwam de
bloem
en met
de bloem
kwam
de kleur."
Aardpeer
Hoe staat het met de teelt van 'vergeten
groenten' als aardpeer en pastinaak?
Uit archieven blijkt dat ene Pieter
d 'Hondt in Terneuzen rond 1600 aard
peer teelde en dat die aardpeer vanuit
Zeeland de Noordelijke Nederlanden vero
verde. De knol kan gekookt, gebakken
maar ook rauw gegeten worden. Rauw is
de smaak wat nootachtig. De kookrubriek
in de Volkskrant waarschuwde ooit voor
enorme gasvorming na het eten van aard
peersoep en op het Baayenompad is dit
jaar geen aardpeer te vinden.
Pastinaak en kardoen
Op één veldje staat pastinaak, eeuwen
lang ons volksvoedsel. Bij het ontzet van
Leiden in 1574 werd op de Spanjaarden
hutspot buitgemaakt die bestond uit
gelijke delen pastinaak, ui en witte
bonen. Kodde: "Tja, ...pastinaak, ik ken er
wel die dat gewas een of twee keer telen,
maar daar dan toch weer mee ophouden.
Je eet één keer puree van pastinaak en de
nieuwigheid is eraf. Voor aardpeer geldt
hetzelfde. Gemakkelijk te telen, maar je
kunt er moeilijk elke week mee thuisko
men."
Doornbos: "Kardoen is ook terecht verge
ten als groente. Het is een indrukwekken
de sierplant, maar waarom zou je zonodig
de bladnerven eten, gekookt in melk?
Nee, daar doe je volgens mij niemand een
plezier mee. Voor mij in elk geval geen
kardoen met Kerst."
Mannenbolwerk
Naast de gewassen die komen en gaan,
noemen Kodde en Doornbos graag nog
een paar opmerkelijke verschijnselen.
Kodde: "De volkstuin was veertig jaar
terug een mannenaangelegenheid. Ik zie
nu steeds meer vrouwen in de tuin. We
hebben ook voor het eerst in ons bestaan
een vrouw als voorzitter." Doornbos: "En
met de vrouw kwam de bloem en met de
bloem kwam de kleur." Kodde: "Niet alle
oudgedienden vonden dat een vooruit
gang, ik wel, want door de vrouw is ons
mannenbolwerk vrolijker geworden.
Fruit, nog zo iets. In het begin stond er
alleen maar groente, strak in het gelid.
Adrie Kodde: "De volkstuin was een mannenaangelegenheid".
Foto: Jaap Wolterbeek.
Fruitbomen zag je niet. Nu staat er een
grote variëteit aan bessen, frambozen,
pruim, appel en peer. Zelfs abrikoos, vijg
en kweepeer doen het goed."
Meer bijgekomen
Kees Tilroe is de enige tuinder die er al
vanaf 1958 zit. Hij is elke dag, altijd op de
fiets, wel even in zijn tuin. Hij is in de
weer met zijn witlofpeeën .Op zijn landje
staan nog pluksla, knolselderij, savooie
kool en blauwkopraapjes 'koeieneten'
en zwarte ranranas: "Dunne plakjes, beet
je zout erover, dat was ons broodbeleg."
Tilroe vindt het begrip vergeten groentes
onzin. "Er is meer bijgekomen dan verge
ten. Wat ik als kind nooit kreeg, teel ik
nu zelf, roodlof, rucula, broccoli."
Als hij dan toch naar een vergeten
groente moet zoeken, scharrelt
hij in zijn zelfgebouwde kasje een
zakje meikoningin op. "Vijftig
jaar geleden hadden we hier in de
tuin maar één soort sla en dat
was de meikoningin. Nu heeft
iedereen eikenbladsla, ijsbergsla,
pluksla, noem maar op en wordt
die arme meikoningin vergeten"#
Jan Moekotte is lid van de Wantijredactie.
6 WANTIJ December '07
