Randstad/Rotterdam/Ruhrgebied/ Antwerp
en/Brussel. "Zeeland weet zich omringd
door zo'n 50 miljoen mensen die gevoed
moeten worden, die ook allemaal dicht
bij huis behoefte hebben aan rust en
ruimte. Zeeland heeft die rust en die
ruimte nog. Nog wel...
Het tweesporenbeleid, gericht op het
combineren van zowel industriële bedrij
vigheid en toerisme is in zijn ogen een
foute keuze. Sijmons hekelt het sparen
van de kool en de geit, het win-win jar
gon van het Zeeuwse provinciaal bestuur.
Groenblauwe wensdroom
De doorgaans zo gematigde PZC reageert
de dag erna opvallend scherp: "Dirk
Sijmons bleef gisteren in de Middelburgse
Koorkerk zweven in de bekende groen
blauwe wensdroom. Nee tegen bedrijven
terreinen, nee tegen tuinbouw, nee tegen
containers, ja tegen wonen en ja tegen
recreatie. Dat weten we nu wel. De veron
derstelling dat Zeeland nog iets te kiezen
heeft, klopt niet. Want sinds de ontwik
keling van het Sloegebied en de
Kanaalzone is het tweesporenbeleid een
feit. Die aanpak kan niet worden terugge
draaid, hoogstens verfijnd."
Ook op dat commentaar vroegen we
Sijmons een reactie "Juist omdat de
industriële bedrijvigheid zich heeft gecon
centreerd in Sloegebied en Kanaalzone,
heeft Zeeland nog wat te kiezen. Als de
snelweg door Zeeland geleidelijk wordt
ontwikkeld als aantrekker voor bedrijven
terreinen, dan heb je inderdaad niets
meer te kiezen en is de ontwikkeling
onomkeerbaar geworden. Zeeland heeft
nu nog de kans om zijn karakteristieke
landschap op een sympathiekere wijze te
gelde te maken.
Beste landbouwgrond
Sijmons pleit, omdat de miljoenen men
sen om Zeeland heen ook gevoed moeten
worden, voor een herwaardering van de
Zeeuwse landbouwgrond. Napratend in
de zaal, hoor ik Tamineau, stedebouw-
kundige, herinneringen ophalen aan de
'Zeeland moet zijn landschap als attractie
inzetten. Dat is helemaal in de geest van het
rijksbeleid met de Nota Belvedere en de
Nationale Landschappen.'
Foto: Jaap Wolterbeek.
bijdrage van Herman Wijffels aan het
Zeelanddebat, dat door de provincie in
2001 georganiseerd werd. Tamineau:
"Wijffels bracht toen in dat Zeèland toch
vooral geen goede landbouwgrond moest
opofferen aan industrie of recreatie. De
rijke Zeeuwse grond is volgens Wijffels de
best denkbare landbouwgrond en te goed
om op te kamperen. Nu komt de
Rijksadviseur voor het landschap daar
ook mee. Wijffels had toch iets visio
nairs."
Na zijn lezing schiet Sijmons een
ambtenaar van de provincie aan:
"Bouke, nog even dit over de
Staats-Spaanse linie. Daar dreigt
nu iedereen op eigen houtje wat
mee te willen. De ene gemeente
dit, de VW dat en een midden
standsvereniging weer wat
anders. Dat moet je zien te voor
komen. Zorg dat je als provincie
de touwtjes in handen houdt"
Nieuwe kansen voor Zeeuwse
akkerbouw
Herman Wijffels, ex- SER lid, nu
Wereldbank, zoon van een Zeeuws-
Vlaamse akkerbouwer:
"Ik bespeur nieuwe kansen voor de akker
bouw. In de toekomst zal het dieet minder
dierlijk en meer plantaardig worden.
Daarnaast voorzie ik dat de energie die we
nodig hebben, steeds minder uit fossiele
brandstoffen en steeds meer uit fotosyn
these en biomassa gaat komen. Dat vraagt
om hoogwaardige producten van de land
bouw. De toekomst van de agrarische sec
tor wordt dus plantaardig. Tegen de ach
tergrond van die ontwikkeling wordt
vruchtbare grond dan weer een groot
goed. In Zeeland liggen de meest produc
tieve akkerbouwgronden van de wereld. Er
is dus totaal geen reden om meewarig
naar die akkerbouw te kijken. Het is wel
duidelijk dat de landbouw hoe dan ook
duurzaam moet worden. Dat lukt het
beste op vruchtbare grond. Ook de biolo
gische landbouw, de interactie tussen
plant, bodem en mens, is high-tech. Daar
moet je dus niet aan beginnen op arme
zandgronden zoals die in Noord-Brabant
voorkomen, maar op rijke Zeeuwse klei
met een hoge productiewaarde."
Bron: www.duurzaamzeeland.nl/forum
Jan Moekotte is redacteur van Wantij.
9 WANTIJ April '08
