Doe-het-zelf paradijs in Stavenisse Jan Moekotte De weg naar Stavenisse is, net als die naar het paradijs, smal en boch tig. Als Annemieke Bakx en Ton Buijs je onthalen en je over hun erf rondleiden, ervaar je hoe ze met passie en precisie aan een aards lust hof sleutelen. De Adam en Eva in dit sprook- je zijn op zoek naar een woon- M boerderij, eigenlijk in Brabant. wrwr In 2003 vallen ze van de ene op de andere dag voor een boerenbedoening aan de rand van Stavenisse. Het lijkt het einde van de wereld, maar is het begin van Nationaal Park Oosterschelde. Ze ver ruilen Brabants zand voor Zeeuwse klei. Terug in de tijd Een gevelsteen vermeldt dat de eerste steen van hun huis werd gelegd in 1853. Als Annemieke en Ton zich in de geschie denis van hun huis verdiepen, stuiten ze al snel op aanwijzingen dat hun boerderij veel ouder moet zijn. Het pluiswerk van een voormalig gemeentearchivaris levert op dat het om een 17de eeuwse hofstede gaat die al voorkomt op een kaart uit 1655. De oorspronkelijke naam is nog niet boven water. Daarom kiezen Annemiek en Ton, geïnspireerd door de naam van de eerste eigenaar Jonkheer van Tuyll van Serooskerken (ambachtsheer van Stavenisse) voor "Den Roosentuyl". Woonhuis en schuur zijn opgetrokken uit kleine gele ijsselsteentjes, een duur bouwmateriaal, zeker voor een schuur. Restauratie Geld voor een grondige restauratie is (nog) niet voor handen. Bovendien weten ze nog niet hoever en hoe consequent ze bij het restaureren terug in de tijd kun nen en willen gaan en of ze daarbij een status als monument zullen aanvragen. En dan is er nog dit dilemma. Moet je proberen met horeca-achtige activiteiten en/of minicamping geld binnen te halen voor de restauratie? Wil je munt slaan uit de ligging, aan de rand van Nationaal Park Oosterschelde, met zo ongeveer een verdronken dorp in de achtertuin? Wil je daarmee een deel van de rust opgeven? Of blijf je lekker genieten van de rust, die er nu heerst? De bewoners zijn er nog niet uit. Voorlopig pakken ze eerst het erf aan. Daarbij speelt de vraag, bij de keuze van fruitrassen bijvoorbeeld, of ze zich zullen laten leiden door heemkundige waarden of door natuurwaarden. Heringericht erf Op oude foto's ontdekken ze dat voor het huis een veedrinkput gelegen heeft. Die is opnieuw uitgegraven, met adviezen van de Stichting Landschapsbeheer Zeeland. Ze zijn vol lof over die club. Hun erf is heringericht naar Zeeuwse tradities. Er zijn hagen met meidoorn en hondroos aangeplant, de boomgaard is omzoomd door knotelzen en in de windsingel staan o.a. grauwe abelen. Dood hout wordt niet afgevoerd, maar op rillen gelegd. In de rijk gevarieerde boomgaard staan naast mispel, kweepeer en moerbij ook weer hoogstam fruitbomen. Temidden van het omringende polderland met monoculturen, is dit erf een oase met een grote verscheidenheid aan planten en dieren. In de schuur zit een kerkuil, er scharrelt een egel rond en de diverse mossoorten op de bomen in de boom gaard bewijzen, volgens Annemiek en Ton, dat hier op een paar honderd meter van de Oosterschelde, sprake is van bij zonder schone lucht. Erf trofee Hun inspanningen zijn niet onopgemerkt gebleven. In 2006 wordt Den Roosentuyll genomineerd voor de "Erftrofee". Een citaat uit dat juryrapport: "Den Roosentuyll' is een voorbeeld van een volstrekt authentiek geheel waar de huidige bewoners met onvoorstelbaar veel inzet en enthousiasme dit karakter koesteren en herstellen. Een opgave die echter nog lang niet voltooid is... Met inachtneming van het cultuurhistori sche verleden is een voormalige Zeeuwse boerderij ingericht als woonboerderij. Essentiële elementen aan de gebouwen zijn, of worden gehandhaafd of hersteld. De totale inrichting van het erf is vol strekt authentiek." Milieuvriendelijk Hun eeuwenoude huis is in een aantal opzichten verrassend milieuvriendelijk en daardoor weer modern. Het woonhuis heeft een grote gewelfde kelder (de koel kast) met een grappig halfrond raampje dat op het erf uitkijkt. Het hemelwater wordt in twee ondergrondse bassins opgeslagen en kan bij hergebruik de waterrekening fors omlaag brengen. Ton en Annemiek zijn ook milieuvriende lijk in een sociologische betekenis van het 12 WANTIJ Juli'08

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2008 | | pagina 12