Windmolens waar je ook kijkt
Verrommeling
Tholen en Sint-Philipsland
Willem de Weert
Windmolens bij Sint-Annaland. Foto: Willem de We
De charme van Tholen is de
weidse horizon. Je kijkt ver, zon
der hinderlijke obstakels, behal
ve de kerk- en watertorens die
als vanzelfsprekend bij het
landschap horen.
"Wel windenergie, maar geen
M t windmolens her en der in het
JÊ landschap," is het standpunt
mr mr van de Natuurvereniging
Tholen. "Tholen is een landschap van ver
gezichten, van vertes, van lege landschap
pen en dat moet zo blijven,"vinden Henk
Melchers en Gé Meijnen van de
Planologiewerkgroep van deze vereniging.
Bij Sint-Annaland is te zien welk impact
de molens van meer dan honderd meter
hoog op het landschap hebben. De monu
mentale hoeve Nooitgedacht (1662), een
geschenk van Constantijn Huygens aan
zijn dochter, is gedegradeerd tot
Madurodam formaat tegen de achter
grond van het windmolenpark in de
Moggershilpolder. "Hoeveel horizonver
vuiling willen we nog?," vraagt het
bestuur van de Dorpsgemeenschap Sint-
Annaland zich af (Eendrachtbode,
7 februari 2008). "Vanaf de waterkant
mogen de vijf windmolens een prachtig
lijnenspel lijken, vanuit de Langeweg lijkt
het wel of de windmolens midden in het
dorp staan," verwoordt een bestuurslid de
gevoelens. Ook in Stavenisse is verzet
onder de bevolking over de komst van
grote windmolens dichtbij hun dorp
(BN/DeStem, 6 juni 2008).
Menselijke maat
De plaatselijke natuurvereniging heeft
ook moeite met de mastodonten die
Tholen gaan domineren. "Molens van 125
meter hoogte gaan de menselijke en de
Thoolse maat te boven," vindt Henk
Melchers. "Hun aanblik reikt tientallen
kilometers ver, van de ene kant van het
eiland tot de andere. Bovendien staan ze
in de routes van vogels die langs de kust
lijn vliegen." De Noordpolder van Sint-
Maartensdijk, 'zijn achtertuin', is de loca
tie voor zo'n windmolenpark. Om precies
te zijn: de akkers van ondernemer en
raadslid Gabri Hoek die zelf participant is
in het plan om bij de zeedijk vier reus
achtige molens en een schakelstation te
bouwen (BN/DeStem, 1 februari 2008).
"Houd het laag bij de grond," vindt Gé
Meijnen. "Er zijn alternatieven in de
vorm van biomassa en zonne-energie die
het landschap niet verpesten."
De Provincie Zeeland en de ZMF
zijn voor clustering van windmo
lens, bij voorkeur langs grote
infrastructurele werken, zoals
kanalen en dammen. Maar de
gemeente Tholen geeft op alle
hoeken van het eiland de ruimte
"omdat er verwachtingen gewekt
zijn"
8 WANTIJ Oktober '08