"Slakken lopen niet w
en bijten niet"
groep bij de KNNV afdeling
Bevelanden. Hij leidt maande
lijks een slakkenexcursie, zoekt
en determineert slakken en
schrijft erover in natuurtijd-
schriften. Maar waarom slak-
Harry Raad (Kruiningen) is lid
van de Zeeuwse slakkenwerk-
ken?
0 "Ik ben in de wereld van de week
pa dieren terecht gekomen door mijn
hobby, het verzamelen van zee-
schelpen. Als kind woonde ik in
Goes en kwam vaak aan de dijk van de
Oosterschelde. Op vakantie ging ik met
mijn ouders naar Terschelling. Je wandelt
op het strand, ziet wat liggen, raapt het
op en neemt het mee naar huis. De mooie
schelpen legde ik in een kastje en ik
genoot ervan. Het ene kind spaart siga
renbandjes, ik schelpen. Voor de slakken
van land en zoetwater had ik eigenlijk
geen belangstelling."
Malacologisch
"Na mijn studie bosbouw in Wageningen
vond ik een baan bij het Zuid-Hollands
Landschap. Bij het veldwerk werden ook
wel eens wat slakken genoteerd. Terug in
Zeeland, kwam ik in contact met de
Werkgroep Geologie van het Zeeuwsch
Genootschap der Wetenschappen, een
inspirerende club met veel 'schelpenjon
gens'. Op de Kaloot vind je gekke fossiele
schelpjes. Ik begon veel te leren, het
gebrabbel van Latijnse namen was eerst
wat onwennig. Bij vrijwilligerswerk aan
een broedplaats voor sterns op de Hooge
Platen vond ik eveneens veel fossiele
schelpen. Geïnspireerd door die vondsten
ben ik vervolgens heel de Vlaamse en
Nederlandse kust afgewandeld, van De
Panne tot Schiermonnikoog. De hoop een
kleurrijk schelpenboek te maken, eindig
de in een minder ambitieuze extra uitga
ve van 'De Kreukel', het tijdschrift van de
Willem de Weert is eindredacteur van Wantij.
Malacologische weekdierkundige)
Contactgroep Amsterdam en omstreken.
Vanuit dat schelpenwerk ben ik op een
gegeven moment benaderd door iemand
van het Atlasproject Nederlandse
Mollusken. Ze zochten iemand die in
Zeeland de land- en zoetwaterslakken
wilde inventariseren. Ik dacht: Waarom
ook niet?"
Sloom
"Slakken jagen is vrij eenvoudig, het zijn
trage beesten. Je zoekt een beschutte
plek, draait bijvoorbeeld een stronk om
en daar zijn ze. Ze lopen niet weg, bijten
niet en zijn gemakkelijk mee te nemen."
Toch sjouwt Harry op zijn maandelijkse
excursie een rugzak mee met daarin een
schep, een bodemzeef, potjes en een loep.
"Je komt op plekken waar je anders nooit
komt, bijvoorbeeld het NS-terrein in
Vlissingen of bij mensen in de siertuin.
Voor de mensen die klagen over slakken-
vraat in hun tuin had een Amsterdamse
malacoloog de verrassende oplossing: If
you can't beat them, eat them. Die inter
nationale benadering betrof de segrijn-
Harry Raad. Foto: ZMF.
slak, een lekkernij gelijkwaardig aan de
wijngaardslak."
Zeggekorfslakje
"Ik ben niet gefascineerd door het diepe
re zijn van de slak, maar ik heb wel met
ze te doen. Als een vogel bedreigd wordt, 1
komt men in actie. Maar voor een slak i
die verdwijnt, haalt men doorgaans zijn
schouders op. Met uitzondering van het 1
zeggekorfslakje dat de aanleg van een
snelweg in Limburg lastig maakte."
"Ik heb wat met het doen van
waarnemingen en inventariseren,
de natuurwetenschappelijke aan
pak, zeg maar. Toevallig zijn bij
mij slakken het onderwerp"
Voor meer informatie:
www.knnv.nl/beveland
www.werkaroepaeoloqie.nl
www.anemoon.ora
www.telmee.nl
16 WANTIJ Juli '09
