Thijsse
Grootste Groene
Nederlander
war an mijjsei overmeej
In deze rubriek maakt Jan Moekotte een tweeluik. Geïnspireerd door een fragment uit de literatuur ov
Zeeland gaat hij op zoek naar de beschreven plaats en bekijkt de situatie nu.
Jan Moekotte
In dit nummer van Wantij, waarin we passie preken, hoort Jac. P. Thijsse thuis, de
man van de Verkadealbums. Maar ook de vader van de natuurbescherming.
Thijsse werd door Milieudefensie uitgeroepen tot Grootste Groene Nederlander.
Thijsse pleitte al in 194j
het uitroepen van de c
tot Nationaal Natuurress
Thijsse heeft humor
Hij neemt deel aan een rapporten-
vergadering. De leraren buigen zich
over een bespreekgeval. Thijsse heeft een
hekel aan geneuzel en een zwak voor het
bespreekgeval dat welgeteld een punt
tekort komt om over te gaan. "Bam", daar
deelt Thijsse een verbale opdoffer uit aan
krenten wegers: "Ach, als dat kan helpen,
wil ik van die 10 van mij wel een 11
maken."
Het bespreekgeval ging over.
Thijsse is inspirerend
In het Verkadealbum Herfst helpt hij
ouders die hun kinderen bij elke bes die
ze in hun mond willen steken, bang toe
roepen: "Niet doen, misschien wel giftig."
"Leer toch, beste ouders," schrijft Thijsse
vriendelijk, "de in Nederland voorkomen
de giftige bessen herkennen."
Zo moeilijk is dat niet, verzekert hij en
telt er een stuk of tien (waarvan enkele
bepaald niet algemeen voorkomen). Ook
al zien ze er smakelijk uit, schrijft Thijsse,
die giftige bessen: zijn geen van allen
lekker, de meeste zelfs zeer bitter en wal
gelijk. Ook is er niet een zoo vergiftig, dat
't eten van een enkele bes al reden tot
ongerustheid behoeft op te leveren."
Thijsse is gedurfd
In zijn boek Vogelenzang beweert hij al
heel stellig dat vogels "ongetwijfeld ook
wel eens zingen uit welbehagen". En dus
niet alleen om een territorium af te bake
nen of een vrouwtje te imponeren. In de
loop van 2009 publiceerden wetenschap
pers pas na veel onderzoek iets soortge
lijks.
Thijsse is visionair
In 1943, twee jaar voor zijn dood, roept
Thijsse op om van Cadzand tot aan Den
Helder "onze duinen te beschermen door
er een langgerekt Nationaal Natuur
reservaat van te maken." De grondge
dachte daarbij was volgens Thijsse: "aan
het strand- en duinlandschap zoo veel
mogelijk vrijheid te laten tot eigen ont
wikkeling en niets onredelijks te verlan
gen van onze duinen." Verder beschrijft
Foto: Jan Moi
hij de duinen als een ongeëvenaard recre
atieoord dat voor een gezond volksbe
staan "minstens even noodig is als brood
zelve". Onze duinen zijn geen groot
Nationaal Park geworden. Maar mede
dankzij Thijsse zijn de duinen langs de
Nederlandse kust heel wat beter behou
den en beschermd dan in buurland
België.
Terwijl de Manteling magnifiek is,
ligt de Belgische kust erbij als
vakantiehei
De NRC schrijft op 27 april 2009=
"Van De Panne in het zuiden tot
Knokke in het Noorden is de
Belgische kust één doodse aan
eenschakeling van lelijke flats
met uitzicht op een al even lelijke
boulevard met plastic speeltoe-
steflen en friettenten. De ver
vreemding is totaal"
Jan Moekotte is lid van de Wantijredactie.
18 WANTIJ Juli'09