I
voetafdruk
van
"Als je fietst,
is de wereld
erg groot"
m
te
Martien den Haan
Martien den Haan op weg naar China.
ov
cp|
Jedi
J—l.
4*
94.
ec
;sJ
Gerda Spaander
Martien de Haan is pas terug van een fiets
tocht van 2,5 jaar door vele klimaten. Hij
fietste van Steenbergen in West-Brabant via
Azië, Noord en Zuid-Amerika naar de zuid
punt van Chili. Hij legde 60.000 km af en
liet daarbij maar een heel kleine voetaf
druk achter.
Martiens fietstocht voerde in
grote lijnen via Oost-Europa
en Turkije, Iran, Pakistan,
Maleisië, China, Siberië,
■ska, VS, Midden-Amerika, Suriname
9 het Amazonegebied naar het einde van
ie wereld in Chili.
Sr gesprek over zo'n ongelooflijke fiets-
Bht gaat vaak over de avonturen, wat er
«maal bij komt kijken en welke bedrei-
Bgen en ongemakken er op je fietspad
Bnen. Maar Wantij greep de voetafdruk
ni als kapstok, en was vooral geïnteres-
■rd in Martiens kijk op de natuur die
bi in overweldigende mate meemaakte
tijdens zijn fietstocht. En hoe de mensen
hij tegenkwam, omgingen met hun
9lieu.
Havermout met koud water
iar eerst de voetafdruk. Dat was erg
ikkelijk. Over ongeveer de helft van de
igen hoefde Martien zich niet het
mofd te breken. Geen autokilometers,
«en huis (maar een tentje langs de kant
wn de weg), geen gas- en elektriciteitsre
kening, geen papier door de brievenbus.
Wel 25 fietsbanden en na die 2,5 jaar één
vlegreis om van Zuid-Chili weer thuis te
j
s
komen. Vooral veel maaltijden van haver
mout met koud water en af en toe wat
vlees en zuivel. Hij at wel in het begin
twee a drie keer zoveel als thuis: de lange
fietsafstanden en bijvoorbeeld het weken
lang met de fiets door de modder zeulen
in Kamchatka, kostten erg veel energie.
Eerlijke voetafdruk
In deze tijd heeft Martien daardoor een
voetafdruk gehad van 2 ha, en dat ligt
maar net iets boven het niveau van de
Eerlijke voetafdruk, de afdruk die een
gemiddelde wereldburger toekomt bij eer
lijk delen. En dat paste goed bij veel van
de landen waar hij doorheen fietste en
waar men zich wel verbaasde over een
westerling die niet in de auto zat. Die
bovendien gemiddeld dagelijks maar zo'n
3 a 4 (omgerekend) euro uitgaf.
Overbegrazing
Martien de Haan, die aquatische ecotech-
nologie heeft gestudeerd aan de
Hogeschool Zeeland, kon veel van wat hij
leerde onderweg in de praktijk zien. Zo
constateerde hij dat de wereld kapot gaat
aan overbegrazing. Dat geldt voor de
Afrikaanse Sahel (waar hij op een eerdere
tocht doorheen fietste), de Arabische
steppes, Mexico, Argentijns Patagonië en
de regionen rond de Gobiwoestijn.
Hij passeerde heel wat landen waar het
niet makkelijk is om gewassen te verbou
wen. Terwijl er met irrigatie wel voe
dingsgewassen verbouwd zouden kunnen
worden, waarmee de steeds groeiende
bevolking meer te eten zou hebben. Maar
er komt heel wat bij kijken om in
genoemde gebieden water diep uit de
grond te halen.
19 WANTIJ Juli'09