Dronken bossen
Zorgen over klimaatverandering zag
Martien voornamelijk in rijkere landen.
"Ik zag zowel in Alaska als Siberië het
verschijnsel van 'dronken bossen', waar
bomen hun houvast verliezen door het
ontdooien van de ondergrond. Wat de
mensen daar ook opviel, was dat ijsberen
aan land komen door verdwijnend pool
ijs. In Alaska maken de mensen zich daar
zorgen over, maar in Siberië heb ik er
weinig over gehoord."
Over klimaat gesproken: Martien geeft de
voorkeur aan het savanneklimaat. "Dat
heeft voor mij een prettige luchtvochtig
heid. In de regenbossen van Afrika of
Brazilië ben je constant nat van het
zweet en je kleren gaan schimmelen. Op
tropische savannes is het lekker warm, en
ik houd wel van fietsen bij 30 graden
Celsius."
Afvalbergen
"In Turkije zag ik dat er veel afval in de
rivier werd gedumpt. En in Pakistan,
waar velen leven met de Koran als lei
draad, wordt helemaal veel afval op
straat gegooid. In de Koran staat niets
over natuur en milieu, dus mensen gaan
hun gang maar. Dat leidt in drukbevolkte
gebieden tot een enorme bende van plas
tic gemengd met koeienbotten, rottend
fruit, dode vissen en weggeworpen kle
ding. Overigens zijn de Pakistani wél heel
erg gastvrij.
Smerigste water
Het smerigste water zag ik bij Bogota,
waar het schuim onder een waterval tot 2
meter hoog was. Dat water was net deze
miljoenenstad gepasseerd, waar vrijuit
ongezuiverd op de Bogota-rivier werd
geloosd. Zo lijkt het of ik één en al viezig
heid tegenkwam, maar ik heb voorname
lijk door eindeloze gebieden gefietst waar
bijna geen mensen wonen, en daar speel
de dat helemaal niet. Mensen trekken
o.a. uit armoede en op zoek naar werk
naar elkaar toe, dus de steden worden
steeds groter en het platteland steeds
leger."
Martien heeft een stuk of wat woestijnen
doorkruist, de lege hoogvlakten van
Tibet, hij fietste 3 maanden onafgebroken
door Siberische bossen ("ik dacht dat de
taiga al aardig leeg gekapt was, maar dat
viel erg mee") en ook drie maanden door
het stroomgebied van de Amazone.
Nieuwe natuur
Alles is relatief. In gesprekken onderweg
heeft Martien eens de nieuwe natuur ter
sprake gebracht, zoals wij die in
Nederland maken. In landen met één en
al natuur en veel minder ontgonnen land,
lachen ze daarom. Zonde van die goede
grond. Waarom zou je je druk maken om
zoiets alledaags als natuur?
Mensen die makkelijk het vlieg
tuig nemen, noemen de wereld
wel eens klein. Martien de Haan
heeft een grote voorkeur om het
langzamer aan te doen. "Ik wil
het landschap langzaam zien ver
anderen. En het geeft veel meer
voldoening om het op eigen
kracht te doen. Dan is de wereld
ontzettend groot. En ook al zou je
anders denken als je op het
nieuws af gaat: de wereld is zo
slecht nog niet"
Bereken zelf uw voetafdruk op
www.voetenbank.nl. of voetafdruk.nl
Gemiddelde Noord-Amerikaan 9,6 ha
Gemiddelde Nederlander 4,4 ha
Gemiddelde wereldburger 2,2 ha
Eerlijke Aarde aandeel 1,8 ha
Gerda Spaander is lid van de Wantijredactie.
20 WANTIJ Juli '09
