Peter Maas is lid van de Wantijredactie. Dat een landschap nooit duurzaam is, wordt in Doel wel duidelijk. Het dorp onder de rook van de kerncentrales ondergaat een moeizame ver andering. Met alles wat het in zich heeft klinkt het protest, maar het is al te laat. Doel spookt. Het is nog maar een schim van wat het ooit was. Industriële landschappen worden over het algemeen gemeden door natuurliefhebbers of stiltezoekers. Toch kunnen ze verrassen, vooral als er grote stukken braak liggen in afwachting van wat komen gaat. Meestal staan er hekken omheen of in het beste geval een bordje met 'verboden toegang' omdat het hier een rustgebied voor vogels betreft. Zover is Doel nog niet. Protest "Maar wat is dat hier allemaal?", vraagt mijn moeder zodra we het dorp naderen. Doel is een toeristische attractie gewor den. Mensen met camera's slenteren door de paar straatjes die het dorp nog rijk is. Ze gluren naar binnen in de leegstaande huizen en zien overal prachtige plaatjes in de schoonheid van het verval. Maar ze zijn vooral onder de indruk van het mas sale protest in talrijke artistieke vormen gegoten: gedichten op alle voordeuren, leuzen aan iedere gevel, schilderingen tegen elk dichtgespijkerd raam, pamflet ten wapperen. Er staat zelfs een rood kruis door de heilige missen; spelen op de begraafplaats is verboden. Om dit alle maal te verwerken en op je te laten inwerken, kent het dorp nog wel enkele goede terrassen. Doel laat zich niet ken nen. Doel blijft gastvrij. Natuur De natuur denkt er zo het hare over. Wacht niet af en kijkt niet naar plannen of beleid. In de dakgoten groeien vlinder struiken. Uit muurspleten kruipt de ste kelvaren en door de nis tussen twee gevels in tiert de muurleeuwenbek welig. Al zijn de bloemetjes wat vaal van kleur. Plantenfreaks gaan hier uit hun dak, vooral bij de rommelige sloopvlaktes. Is I dat kaal knopkruid of toch behaard? I Welke nachtschade precies? Vingergras of 1 toch handjesgras? Bingelkruid, basterd- 1 wederik, heelblaadjes, fijnstraal. Er wor- I den nog jonge huiszwaluwtjes grootge bracht, wat puttertjes en zelfs boomkrui- 1 pers. i Een auto van de gemeente rijdt door de straten en geeft nog braaf alle plantenbakken met gerani ums water. Het ijscomannetje ver dient een laatste cent, vooral in het weekend. Dan gaan de haven deuren open en komen de ramp toeristen overvaren met het pon tje. "Die komen uit Lillo" Muurleeuvi Foto's: Peti 14 WANTIJ Oktober'09

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2009 | | pagina 14