'Wat je hebt, kun je alleen behouden door te veranderen' "Rust en ruimte. Dat is het handelsmerk van de Delta." Rondom de Deltawateren, met hun ruimte en prachtige natuur, ligt een band van steden: van Gent en Antwerpen tot Breda en Rotterdam. Het is een mix van vele kwaliteiten en belangen. Zitten deze zo verschillende regio's elkaar in de weg? Of kunnen ze elkaar versterken? Ruimte Ruimte Waterwegen En nog eens ruimte Zilt en zoet Rust en ruimte, Zeeuwse kwaliteit. Foto Jaap Wolterbeek gen, maar economische groei is nog altijd het credo van onze samenleving. Dus willen havens, industrie en landbouw investeren, willen steden en bedrijventerreinen uitbrei den. En dat allemaal omwille van die eeu wige groei. Ik kies voor ontwikkeling en verandering in plaats van groei. Almaar groeien kan niet. De aarde is eindig, dus de groei kan niet blijven doorgaan en dat hoeft ook niet. Het klinkt tegenstrijdig maar wat we hebben, kunnen we alleen behouden door te veranderen. Dingen anders doen. Denk aan vernieuwin gen op het gebied van schone energie. Denk aan de economische potentie die de unieke natuur van het Deltagebied biedt. Wat heb ben wij dat zij niet hebben? De commotie rond de verdieping van de Westerschelde liet het weer eens duidelijk zien: grote havens, kleine boeren en zelf bewuste natuurorganisaties, dat gaat niet zonder slag of stoot samen. Economische groei, bescherming van natuur en ruimte voor landbouw, daar was de Delta net even te krap voor. Toch hoeven deze sec toren elkaar niet in de weg te zitten. Inte gendeel: ze kunnen elkaar versterken. De Zeeuwse rust en ruimte gaan prima samen met de Rotterdamse en Antwerpse drukte. Rust en ruimte. Dat is het handelsmerk van de Delta. Grote wateren, een ruim, open landschap, weinig stedenbouw en relatief weinig industrie. Vooral zo laten, zou je zeg- "Het gaat om het heel maken van de Delta. De Delta Is niet alleen van Zeeland. Ik voel veel voor een alles overkoepelende autoriteit voor het Deltagebied. Zo'n bestuur is nodig, waarbij de ecologische component vanzelfsprekend is." Sas van Rouveroij van Nieuwaal, lid van de Raad van Bestuur van de Haven van Gent en het Vlaams Parlement 8 J wantij april 2010 "Als we met het gezicht naar Den Haag blijven staan en niet met het gezicht naar Vlaanderen, dan wordt het nooit iets met Zeeland. We liggen in Zeeland midden in Eu ropa, dat moeten we ons meer realiseren. We wonen 1 uur van Brussel en 2,5 uur van Parijs. De grens moet weg. Het wordt tijd dat we ruimte krijgen gewoon over de grens te werken waar we willen." Karla Peijs, Commissaris van de Koningin "Mijn wens is dot Zeeland associaties oproept met het Waddengevoel." Roline de Wilde, regiodirecteur van Na tuurmonumenten Zuid-Holland en Zeeland Vlnr.: Tijdens de lezing: Karla Peijs (Commissaris van de Koningin ifUZeeland), Chris Kalden (Algemeen Directeur Staatsbosbeheer), Peter Holicki (Dow Benelux B.V), Tjeu van Mierlo (directeur ZMf) en Marten Wiersma (Gedeputeerde Provincie Zeeland). Foto Loes de Jong m Paneldiscussie: vlnr. Ir. David Luteijn (Voorzitter Brabants- Zeeuwse Werkgeversvereniging), drs. Roline de Wilde (Regiodirecteur Natuurmonumenten Zuid-Holland en Zeeland), Sas van Rouveroij van Nieuwaal (Raad van Bestuur Haven Gent en lid Vlaams Parlement) en Ir. Joost Schrijnen (Programmadirectie Zuidwestelijke Delta). Foto Loes de Jong Het antwoord: veel open ruimte, rust, een prachtig landschap, een rijke natuur, een heerlijke woonomgeving. Dat moeten we vasthouden met ontwikkelingen die deze waarden koesteren. Dat betekent dus geen monocultuur als het gaat om landbouw en geen grootschalige containerterminal bui ten de huidige havens. Waarom? Omdat je dan het unieke Zeeuwse kapitaal opeet. Je verstoort je eigen rustige woonomgeving, De Delta is het tegenwicht van de stede lijke band eromheen. Daar passen regio nale havens binnen, maar verpozen ook mensen uit de steden. Daar krijgen ze hun zorg en wordt hun voedsel geteeld. De Delta bindt dus de steden. Ook met fan tastische waterwegen. Laat Albert Heijn z'n producten maar per schip aanleveren. je verknalt de open ruimte, en de toe rist komt niet wanneer die in een file van vrachtwagens naar de kust moet rijden. Maar hoe moet het dan? Want de ruimte is beperkt, de belangen zijn groot en ook nog eens heel verschillend. Ik denk dat we moeten vaststellen waar we goed in zijn, de Zeeuwse schaal als maat nemen voor initi atieven, en de rest overlaten aan 'de grote jongens'. Een mainport hoort in Rotterdam thuis, niet in de Deltawateren.Degrootste be drijventerreinen en grootschalige stadsont wikkeling passen het best in de stedenband. De landbouw kan in de Delta profiteren van de zilte en zoete grond. Waarom zou je geen brood zien in het verbouwen van zilte groenten? Ik denk dat de agrariërs zich hier, naast het verbouwen van voed sel, moeten richten op de specifieke kan sen in hun directe omgeving: toerisme, recreatie, streekproducten, biomassa en het versterken van het landschap. Ze vullen elkaar zo mooi aan: de grote ste den en de groene ruimte. Het zou een fan tastisch huwelijk kunnen worden. Al moe ten er nog wel wat therapeutische sessies overheen gaan. Tjeu van Mierlo is directeur van de ZMf.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2010 | | pagina 5