Hakken NEE UI O Red Onze Folders ONTPQÏDEREN Zeg dat je in de Hedwig staat en iedereen weet dat je in het uiterst oostelijke hoekje van Zeeuws-Vlaanderen bent. Dat is wel eens anders geweest. Was dit ooit een 'door-God-vergeten' uithoek, op dit moment lijkt hier de strijd gestreden te worden tussen de 'Groenen' (landbouw), de 'Groenen' (natuur- en milieu) en de 'Groenen' (duurzame economie). de voorloper Kwaad De Schelde lijdt Doodstil Regelmatig gaan hier letterlijk de hakken in de klei. Komen boeren, burgers en buitenlui van dichtbij en veraf op de dijk protesteren. Soms hebben ze schoppen bij zich en lijkt het hier de Boerenopstand. Een andere keer nemen ze jonge boompjes mee en lijkt het eerder op een ludieke actie van natuurlief hebbers. Hertogin Hedwige zal het allemaal weinig meer deren. Nadat ze in 1907 haar naam gaf aan deze polder is er weinig meer van haar vernomen. Nu is dit de plaats waar het kwaad is ontsproten dat de 'Groene Leugen' wordt genoemd. Waarom toch die goede landbouwgrond opgeven voor de natuur? Hedwige haalde zelfs het regeerakkoord. Wel ontpolderen, niet ontpolderen. Zeeuws-Vlaanderen kent iets meer dan 300 polders. Natuurlijk: de een is wat mooier dan de andere. Zeeland heeft maar één Westerschelde en die heeft de pech om de vaargeul te zijn naar wereldhaven Antwerpen. Containerreuzen vanoverheel de wereld dwingen een vaargeulverdieping af. De Schelde lijdt; de Schelde verliest. Vandaag is het er doodstil. De polder ademt nog altijd de aristocratische sfeer. Kleine perceeltjes bos met eendenvijvers, bordjes met verboden toegang, akkertjes met mais, ezels en paarden in de wei. Ongetwijfeld zullen de 'staande honden' tegen de kerst tijd het geschoten wild opspeuren. Mocht straks de dijk toch doorgestoken wor den en het zilte vloedwater zoals eeuwen terugde polder binnenstromen, ishetgedaan met de stilte. Dan is het hier vergeven van de vogels. Peter Maas is lid van de Wantijredactie. Red Onze polders

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2010 | | pagina 16