'Zwerven en sprokkelen'.™ 'Hoe Zeeuws mijn werk is? Het is omgevings- bepaald, heel Zeeuws dus. Het is onlosmakelijk met de streek verbonden.' Zeeland verbeeld Theo Jordans (Venlo, 1956) reisde op de terugweg naar Groningen, na een verblijf in Antwerpen in het voorjaar van 1984, door Zeeuws-Vlaanderen. 'De desolaatheid van het landschap sprak me aan. Het deed me aan Groningen denken, waar ik toen woonde. Hoewel dat landschap nu wel behoorlijk verpest is. De patina van de geschiedenis verdwijnt/ Jordans woont en werkt nu in Groede. Landschapsschilder Schilder Theo Jordans Theo Jordans komt uit een muzikaal gezin. Vader was musicus, moeder musicologe. 'Mijn vader dacht dat het kunstenaarschap tot armoede zou leiden. Na het behalen van mijn VWO diploma was de keuze aan mij. Ik koos voor de Academie Minerva Beeldende kunst en vormgeving in Groningen, omdat die het verst weg lag en in die jaren bekend stond als de beste voor figuratieve schilderkunst.' Aanvankelijk koos hij voor de vrije afdeling. 'In het derde jaar raakte ik geïnspireerd door Hans Heeren, die ik ben blijven volgen en wiens werk ik bewonder.' Hij haalde daarna de onderwijs bevoegdheid en kon aan de slag aan het Zeeuws Instituut voor Kunstzinnige Vorming in Middelburg en de RSG Petrus-Hondius in Terneuzen, waar hij nog altijd les geeft. 'Ik probeer de kinderen nieuwsgierig te maken. De rest komt vanzelf, als ze echt willen.' In Groningen werd al snel duidelijk dat hij landschapsschilder wilde worden: 'Zwerven en sprokkelen. Eerst ter plekke noteren, in het atelier uitwerken. Maar nu werk ik anders, daar kom ik nog wel op terug. Als ik buiten ga werken en niet om tien uur op de fiets zit, wordt 't niks. De laatste jaren duurt het langer voordat ik wat gevonden heb. Je verandert zelf, je kijkt ook anders. Maar voor mij is toch ook een beet je de muziek uit het landschap ver dwenen. Dat non chalante omgaan met het landschap in West-Zeeuws- Vlaanderen, dat ge makzuchtige. Wat dat betreft kom ik liever in Pajottenland (Vlaanderen). Totale chaos, maar het is wel een stilistisch gegeven.' 'Heeren zei eens tegen mij: 'Je moet ook olieverf proberen.' Maar de charme van 10 J wantij juni 2012

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2012 | | pagina 10