Yves Beaumont
terug tot de essentie,
zijn essentie
O
Zeeland verbeeld
Yves Beaumont (Oostende, 1970) is landschapsschilder van gestileerde landschappen,
teruggebracht tot de essentie. Zijn essentie. Verslag van een geschreven gesprek.
lOj wantij november 2012
Rob Kregting
Waarom heb je gekozen voor
beeldende kunst?
'Van toen ik een kleine jongen was, tekende
en schilderde ik al veel thuis. Terwijl andere
maatjes in de bomen klommen, en er ook
weer uit vielen met gebroken polsen tot ge
volg, zat ik gezellig en iets 'veiliger' binnen
te tekenen in mijn tekenboek. Ook als tiener
hield ik me graag bezig hiermee, en het was
dan ook bijna een vanzelfsprekendheid dat
ik iets later, na mijn humaniora, naar de aca
demie trok in Gent.'
Wat voor beeldende kunst maak je?
'Mijn werk bestaat voornamelijk uit olieverf
schilderijen en houtskooltekeningen op pa
pier. Ik volgde immers de afdeling Schilder
kunst aan de Koninklijke Academie in Gent, en
ben die discipline steeds erg trouw gebleven.'
Wat zijn je belangrijkste thema's?
'Ik ben eigenlijk wel een ouderwetse
schilder. Ik houd me met het traditioneel
gegeven van het landschap bezig. Het
landschapsgegeven is in mijn schilderen es
sentieel. Ik bewonder 'de grote meesters' al
van tijdens mijn studiejaren aan de acade
mie, maar trachtte gaandeweg steeds mijn
eigen picturale taal te ontwikkelen. En die
komt vooral neer op: 'vertalen'. Ik vertaal
het reële landschapsbeeld, zoals ik het zie,
niet zomaar naar een eigen esthetische
interpretatie, maar hanteer een soort 'pic
turale logica': een logica die het karakter
van het oppervlak van het doek en van de
verfhuid bevoelt, de materie van de verf
betast en kneedt en het onderwerp in een
geheel nieuwe vorm aan de kijker aanbiedt.
Daarbij wordt het schilderij of de tekening
losgemaakt van het eigenlijke onderwerp,
het gaat op zichzelf staan. Het wordt tevens
een spel van compositie, vereenvoudiging,
het creëren van diepte, etc. Ik baseer mijn
werk dus echt wel op de tradities van de
landschapschilderkunst, maar vertaal het in
een hedendaagse beeld-denken.'
Wat is je relatie met Zeeland en wat
spreekt je aan?
'Ik vertoef graag in Zeeland. Het is voor ons,
wonend nabij Oostende aan de Vlaamse
kust, niet ver rijden. Als kleine jongen kwam
ik zoals iedereen wel eens winkelen met
mijn ouders in Sluis, maar pas later heb ik
Zeeland echt en beter leren kennen. Ik houd
van de uitgestrektheid die ik ook in mijn
werk probeer vast te leggen. Of het nu gaat
over de Vlaamse polderlandschappen, de
kustvlaktes van Friesland en de Wadden, of
de akkers en kustgebieden van Zeeland...
steeds zoek ik naar diezelfde eigenschappen
die me aantrekken in een uitgestrekt land
schap, ondanks het feit dat het misschien
wel romantisch klinkt. Als we naar vrien
den of familie geweest zijn in het noorden
van Nederland, dan gebeurt het wel vaker
dat we ten zuiden van Rotterdam richting
Zeeland rijden alvorens naar huis te rijden.
Het blijft aantrekken: Schouwen-Duiveland,
Noord-Beveland, Walcheren. Prachtgebieden.
