Opnieuw mosselbanken
in de Westerschelde
Een bijzondere vondst deed Robert met zijn collega Edwin
Paree tijdens het veldwerk in 2010. Op een kleine zandplaat
in de omgeving van de Middelplaat bij Terneuzen groeide
weer een natuurlijke mosselbank. De mosselbank had
een oppervlak van ongeveer 4,5 hectare. Robert: 'Dat was
sinds de jaren '70 van de vorige eeuw niet meer gezien.
Mosselbanken vestigen zich in relatief rustige gebieden, dus
met een lage dynamiek. Je vindt altijd wel mosselen langs
de steenglooiingen van de Westerschelde, maar natuurlijke
mosselbanken midden op een zand- of slikplaat zijn
zeldzaam. Dat is meer iets van de Waddenzee/
Verleden
Gissen
Toch kwamen mosselbanken in het verleden
wél voor in de Westerschelde. De naam
Mosselbanken bij de Braakman getuigt
ervan. Niet voor niets is Philippine nog altijd
een van de belangrijkste mosselsteden van
ons land. Robert: 'Je kon in het slik daar op
de zandplaat restanten van stokken zien
staan. Ze markeerden waarschijnlijk ooit de
begrenzing van de oude mosselpercelen die
toen dus ook midden in de Westerschelde
lagen.'
Het blijft een beetje gissen hoe het kan dat
er nu nieuwe mosselbanken zijn ontstaan.
Robert: 'Iedere keer zijn we weer verbaasd
over de grote veranderingen die in korte
tijd kunnen plaatsvinden. Dit is waar de
Westerschelde uniek in is, de enorme
dynamiek en met 5,5 meter bij Bath het
grootste verschil in eb en vloed in ons
land. Sedimentatie en erosie, de daarbij
behorende ecologie en het kenmerkende
meergeulensysteem, hebben hier nog
relatief de vrije hand. Misschien is er
plaatselijk een periode met wat minder
dynamiek geweest, misschien is er extra veel
broedval, zijn er weinig of geen stormen of
is de winter wat zachter.'
De mosselbanken kunnen ook zo maar
weer verdwenen zijn: één flinke storm
kan genoeg zijn. Maar ook dat hoort
bij de natuurlijke dynamiek van de
Westerschelde. Die biedt nog volop ruimte
om je te verwonderen. Binnenkort gaan
de onderzoekers van Rijkswaterstaat weer
de slikken op om nieuwe metingen te
verrichten.
Robert Jentink is adviseur ecologie en
morfologie bij Rijkswaterstaat. Hij is
regelmatig te vinden op de slikken van
de Westerschelde en wil alles weten van
de droogvallende delen in dit estuarium:
over morfologie, sedimentatie, erosie
en dynamiek. Hij spreekt bij de Wester
schelde over een intergetijdengebied, of
nog mooier: estuariene natuur.
Peter Maas is lid van
de Wantijredactie.
ULXilMilU&Mli
12] wantij april 2013
