Sportvissers
houden ook van
de natuur
Onder de leden
Elke dinsdag vaart Ben Biondina met acht sportvissers de
Noordzee op en keert terug met een maal platvis, wijting
en (heel soms) een zeebaars of kabeljauw. Vroeger keek hij
maar raar aan tegen 'die groene rakkers', die hoorden niet
tot zijn biotoop. Biondina is secretaris van de Sportvisserij
Zuidwest-Nederland die met 140.000 contribuanten de
grootste bij de ZMf aangesloten organisatie is. Een vreemde
eend in de bijt?
Beroepsvissers en NPO
Grote speler
Willem de Weert
'Ik ben veranderd, de sportvissers zijn ver
anderd en de ZMf is vast ook veranderd',
zegt Biondina op deze vraag. 'We groeien
naar elkaar toe. Een voorbeeld: terwijl de
milieufederatie minder naar de rechter
stapt, is de bond van sportvissers juist
activistischer geworden. Pas nog hebben we
samen met anderen via de rechter de bouw
van een stuw bij Borgharen tegengehouden
omdat die de vistrek belemmert en de tur
bines de vis vermalen. We werken samen
met bijvoorbeeld de Vogelbescherming.
Want een leeggeviste zee of een vervuild
meer zonder vis bevat geen voedsel voor
watervogels, maar betekent ook het einde
van onze hobby. Wij hebben ontdekt dat we
zelf ook deel uitmaken van de natuur.' Als
kanttekening plaatst hij dat het water ook
niet 'onnatuurlijk' schoon en helder hoeft
te zijn en 'van zwemwaterkwaliteit' zoals
het waterschap wel eens nastreeft. 'Het ene
water is het andere niet. Er bestaan ook van
nature modderige plassen waarin bijvoor
beeld karpers gedijen. Heel schoon water
bevat geen eten voor de vissen. Dat zie je
aan de Oosterschelde waar steeds minder
vis gevangen wordt.' Binnen de ZMf bestaat
weinig draagvlak voor de jacht. Sportvissers
jagen toch ook? Biondina vindt het niet juist
dat sportvisserij en jacht over één kam wor
den geschoren. 'Sportvissers, zeker in zoet
water, zetten bijna alle vis terug.'
Terwijl de sportvissers en de natuurliefheb
bers oog voor elkaar krijgen, staat de relatie
tussen sportvissers en beroepsvissers
onder druk. 'Sommige van hen zien ons als
concurrenten, maar dat slaat nergens op.
We vissen in hetzelfde water, maar wat wij
vangen, weegt niet op tegen de vangsten in
de beroepsvisserij.' Hij heeft weinig op met
de boomkorvisserij die met sleepnetten de
bodem omploegt en al het leven daar om
zeep helpt. 'Dat gebeurt nota bene in het
Nationaal Park Oosterschelde (NPO). Daar
varen nog tien eurokotters. Er moeten ste
vige maatregelen komen tegen de overbe-
vissing (en de zandhonger.)' Aan de andere
kant ziet hij een jonge generatie beroeps
vissers 'die oog heeft voor duurzaamheid
en beseft dat de overbevissing hen op den
duur ook werkloos maakt'.
De organisatie van sportvissers is met een
half miljoen leden in Nederland een grote
speler in de sport(enkel de voetbal- en ten-
nisbond zijn groter) die aan milieubewust
zijn wint. Zo is men bijvoorbeeld op zoek
naar vervanging van het loodje omdat ach
tergebleven lood de bodem vervuilt (zie vol
gende bladzijden).
'Sportvissers diervriendelijk noemen is
voor sommigen misschien een stap te ver,
maar we zijn zeker niet anti-natuur', besluit
de secretaris van de Sportvisserij Zuidwest-
Nederland.
Willem de Weert is eindredacteur
>^5' van Wantij.
141 wantij april 2013
