yism|J Breskens wil sfeer vissershaven behouden Visserijmuseum toe aan vernieuwing De haven van Breskens geurt naar vis, maar wel steeds minder. Buiten het seizoen oogt de haven leeg. In de viswinkels op de kade neust een handvol klanten rond. Vanaf Pasen komt er weer leven in de brouwerij, bijvoorbeeld met de rondvaarten met sportvissers en bedrijfsuitjes. Ook het Visserijmuseum opent dan weer zijn deuren. Breskens wil de sfeer van een levendige vissershaven behouden. Dat wordt nog een hele klus. Verzamelingen Steeds minder vissers in Breskens Goed bedoeld De Smaak van Vis Ontwerp Visserij Experience Breskens. Willem de Weert Het Visserijmuseum aan Kaai 1 huist boven de visafslag (als die in bedrijf is leuk om even binnen te kijken). Het museum oogt aan de buitenkant weinig aantrekkelijk en, eerlijk is eerlijk, de collectie van het museum oogt ook gedateerd. Dat ligt zeker niet aan de inzet van de circa dertig vrijwilligers die de bezoekers met geestdrift informeren en de nodige reparaties verrichten, en het bestuur dat de zaak draaiend houdt. Het is meer een kwestie van geld en nieuwe impulsen. Het museum leeft van de entreegelden (circa 12.000 bezoekers per jaar) en een subsidie van de Gemeente Sluis (gratis huur en stroom). Dat is geen vetpot. geval van verzamelwoede en geen keuzes maken. Op naar de vissen. De aquaria zijn bescheiden maar leuk, zeker voor kinderen. Hier brengt een knalblauwe vis de bezoeker in verwarring. Het getypte bijschrift geeft uitleg dat het om een tropische vis gaat die in de wateren rond Australië leeft. In de volgende zaal geeft de 'bruine vloot' een overzicht van Zeeuwse vissersschuiten die op schaal gebouwd zijn, geschonken door Van Denderen uit Westdorpe. Dat is de visafslag nagebootst: met de oude klok van de vismijn wordt aan een groepje bezoekers streekproducten verkocht. Een groep senioren vindt het leuk: wie het eerst drukt, heeft de Zeeuwse babbelaars. De snuisterijen bij de kassa zijn goed bedoeld, maar kunnen niet op tegen de gelikte winkel die men tegenwoordig bij de uitgang van een modern museum treft. Voor koffie of thee moetje aan de overkant in het cafetaria terecht. Kortom, het visserijmuseum is toe aan vernieuwing. De collectie bestaat voor een groot deel uit verzamelingen, die in bruikleen of geschonken zijn. Bij de entree is bijvoorbeeld een collectie botten, tanden et cetera van mammoeten te zien die door vissers in de netten van de Noordzeebodem ge schraapt zijn. Interessant als je van geologie houdt, maar in feite bijvangst c.q. bijzaak. Een zaal verder is een expositie van de 845 opgezette vogels die ooit door plaatsgenoot Verschoor verzameld zijn. Een mooi gezicht, al die gevleugelde dieren, zeker de lokale kust- en strandvogels. Maar wat doen die kleurrijke exotische volièrevogels er tussen? Die vliegen hier toch niet rond? Een typisch Er zijn steeds minder vissers in Breskens; de werkgelegen heid loopt terug. Breskens is de thuishaven van een paar grote schepen en van tien tot twintig kleine kotters, afhankelijk van de vangstperiode. Laatst nog is een groot vissersschip, de Breskens 14, verkocht naar Afrika. Volgens de Gemeente Sluis zijn er in Breskens nog 177 mensen werkzaam in de visserij, verspreid over 34 bedrijven. hoort hier zeker thuis. Verder herinneren er uitvergrote krantenartikelen en poppen in uniform aan de dagen dat de veerboot nog voer en is er een maquette van de Westerschelde te zien. De kleintjes zitten in een kajuit aan de knoppen van een simulator, maar de i-pad generatie zal zich verbazen over de overjarige computer. In het filmzaaltje Die impuls kan mogelijk komen van het 'Project reconversie van de vismijn in Breskens: De smaak van Vis'. Een rapport dat vol staat met Engelse kreten als 'catch to plate', 'exposure', 'experience', 'sense of taste and place'. Waarschijnlijk bedoeld om indruk op de lezer te maken, maar onnodig om duidelijk te maken dat de haven van Breskens aantrekkelijker moet worden voor de toerist. In het plan krijgen de loodsen op de haven en het visserijmuseum een 'restyling'. Daarbij moet een heuse kotter, die bovenop de vismijn komt, de 'eyecatcher' worden. Het dak van de vismijn wordt volledig beloopbaar. Vanaf dat dak kun je de sche pen zien binnenvaren en het lossen van de vis volgen. Door de bovenlichten in het 8 j wantij april 2013

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2013 | | pagina 8