ipC 'X-x
Mensen en dingen laten
sporen na die na verloop van
tijd verdwijnen. Zolang er
concrete sporen zichtbaar zijn
is een mens niet verdwenen,
ook al leeft hij of zij niet
meer. Wie nog verder leeft
in de gedachten van anderen
is weliswaar niet zichtbaar,
maar nog wel aanwezig.
Zichtbare en tastbare
sporen kunnen duidelijk
en afleesbaar zijn. Maar na
verloop van tijd verliezen zij
hun eenduidige betekenis en
worden her interpretabel.
Zeeuws-Vlaamse kust verandert in toeristische
opeenhoping
architectuur-, documentaire- en creatieve
fotografie. Ik richt me vooral op de ver
beelding van de subjectieve interpretatie
van de werkelijkheid. Door te zoeken naar
de kern krijgt de werkelijkheid nieuwe
betekenis. Als je vraagt naar mijn inspira
tiebronnen kan ik het best verwijzen naar
mijn tekst Spurensicherung:
Al in de zeventigerjaren legde Hajo Hoff
mann letterlijk zijn eigen sporen vast op
wandelingen door de Provence tijdens
conceptuele landart acties. Met alumini
umfolie werden de sporen gemarkeerd,
wat overbleef zijn de foto's. De wande
lingen werden gevolgd door markeringen
van plaatsen waar gevonden afval werd
verzameld, tot sculpturen samengevoegd
en ter plaatse achtergelaten in de natuur.
Jaar na jaar heeft Hajo Hoffmann de afval-
sculpturen gefotografeerd tot zij waren
vergaan.
fknmèiR^*.1 ffi»
Spurensicherung III (Foto: Hajo Hoffmann)
Hajo Hoffmann nam recentelijk deel
aan de tentoonstelling in de Raads-
kelder Sluis met de titel 'Landschap
in Beweging', gewijd aan het gebied
waar het project Waterdunen wordt
gerealiseerd.
www.24photo.nl
Rob Kregting is lid van de
Wantijredactie
Over het thema van deze Wantij heeft Hajo Hoffmann ook wel wat te zeggen: 'Ik
ben speciaal de kust van Cadzand-Bad tot Breskens met de auto afgereden en hier
en daar uitgestapt. De verrommeling is er al lang gaande, zowel binnen als buiten
de duinen. Van Groede tot Cadzand-Bad staan strandhuisjes en diverse strand
paviljoens. Er zijn weinig plaatsen waar geen bebouwing door vakantiewoningen
en campings te vinden is. Een besef voor de waarde van historische groeiproces
sen ontbreekt. Wij wonen in Zeeuws-Vlaanderen sinds 2001. Sindsdien zien wij de
kuststreek in hoog tempo veranderen van een aantrekkelijke streek in een toeristi
sche opeenhoping van bungalows, huisjes, hutjes, parkeerterreinen en smakeloze
monsterlijke appartementsgebouwen.'
wantij december 2014 (11
