Gemeenten Provincie Natura 2000 gebied: er kan meer dan je denkt in de recreatie, weinig heil ziet in alle nieuwbouwplannen. Zij zien het gevaar dat de balans tussen natuur en recreatie, verstoord wordt. Steeds meer Belgische toeristen bijvoorbeeld ontvluchten hun eigen kust voor de charme van de nabijge legen Zeeuwse kust met open stranden en duingebieden. Deze volbouwen is de kip met de gouden eieren slachten. Recron ziet meer in renovatie van bestaande par ken.' (zie pagina 14). De beleidsmedewerker van de ZMf heeft zelfs (een beetje) begrip voor de gemeen ten. 'Zij zien door de decentralisatie heel wat op hun afkomen zoals de jeugd- en ouderenzorg. Die kosten handenvol geld. Geld dat binnengehaald kan worden met grondverkoop, leges voor bouwvergun ningen, onroerend zaakbelastingen en toeristenbelastingen. De projectontwikke laars houden de gemeenten een pot met goud voor. Vaak ontbreekt het de gemeen ten aan voldoende kennis van zaken om tegenwicht te bieden. Landschap, natuur en milieu zijn bij veel gemeenten een ondergeschoven kindje. Voeg daaraan toe dat werkgelegenheid altijd welkom is en dat gemeenten niet verder dan hun eigen grenzen kijken, en je begrijpt dat ze voor de verlokkingen bezwijken.' Vorthoren legt de bal bij de Provincie: 'Het nieuwe Omgevingsplan is uitgekleed en flinterdun. Een deel van het ambtena renapparaat dat met landschap, natuur en ecologie bezig was, is wegens de bezui nigingen met pensioen gestuurd. De Pro vincie heeft de regie volledig losgelaten waardoor de kust nu belaagd wordt.' Er is volgens hem met spoed een heldere visie op de kust nodig. 'Het is een misverstand dat de ZMf de kust op slot wil doen, 'zegt Vorthoren. 'Je kunt en je wilt ook niet alles tegenhouden, want er zijn ook positieve ontwikkelingen.' Als voorbeeld noemt hij het plan Waterdunen langs de Zeeuws- Vlaamse kust. 'Daar gaan kustverdediging, aanleg van natuur en uitbreidingsmoge lijkheden voor de recreatie hand in hand. Maar nu wordt de ZMf in een defensieve rol gedrongen en is het onze taak tegen elk fout plan te ageren.' Willem de Weert is eindredacteur van Wantij Het is een misverstand dat er in een gebied dat onder de bescherming van Natura 2000 valt, niets kan of niets zou mogen. Voorafgaand aan een project in of nabij Natura 2000- gebied dient er een 'natuurtoets' plaats te vinden. Als deze toets uit wijst dat er geen 'significant negatief' effect te verwachten is op de natuur, mag het project doorgaan. De praktijk leert dat er tegenwoordig allerlei adviesbureaus op verzoek, en tegen betaling, voor gemeenten en ondernemers rapporten schrijven, waaruit blijkt dat er negatieve effecten zijn, maar dat die zeker 'niet significant' zijn. U vraagt, wij draaien. Toets Als significant negatieve effecten niet zijn uit te sluiten, is een zogenaamde ADC- toets verplicht (Alternatieven, Dwingende redenen van groot openbaar belang en Compenserende maatregelen). Maar ook daar is een ontsnappingsroute bedacht: als de negatieve effecten met mitigerende (herstel) maatregelen op te heffen zijn, mag het plan toch doorgaan. Dit heet tegenwoordig: 'natuurinclusief ontwerpen'. Bij het plan zit bij voorbaat een voorstel om de schade aan de natuur op een plaats in de buurt te compenseren. Twistpunt bij de rechter is of het om precies dezelfde natuur moet gaan. Als er door de aanleg van een jachthaven watervogels verdwij nen, mag je dat dan compenseren met een kunstmatig duinlandschap waar andere soorten vogels leven? Kun je bijvoorbeeld decennia oud struweel vervangen door een strookje met nieuwe aanplant elders? Rechters blijken in de praktijk vaak aan merkelijk meer toe te staan, dan wat uit het oogpunt van de natuurbescherming wenselijk is. (WdW) wantij december 2014 (7

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2014 | | pagina 7