Net verhuisd naar Middelburg, zowel met de ZMf als privé, ontvouwt zich vanuit zijn werkkamer de skyline van de Zeeuwse hoofdstad. Links de toren van het stadhuis, dan een hele rij oude gevels aan het water, rechts de Lange Jan. Mare Argeloo (1959) heeft zeker oog voor het mooie uitzicht, maar is druk bezig zich in te werken als directeur van de ZMf. Natura 2000 Boeken Willem de Weert Wat bewoog hem te solliciteren? Hij ant woordt: 'Zeeland is de meest Interessante provincie van Nederland. Die zin in de advertentie voor het directeurschap van de ZMf intrigeerde me. Daar heb ik op voortgeborduurd. Het is helemaal waar. In deze provincie komt alles samen: veel land bouw en visserij, maar ook zware industrie, massatoerisme, dat allemaal in één van de mooiste delta's die de wereld rijk is: de monding van grote West-Europese rivieren Rijn, Maas en Schelde. Daar zitten we mid den in, ook als milieufederatie.' Hij voegt er aan toe: 'In mijn ogen wordt de natuurlijke kracht van de Delta zwaar onderschat. Del ta's zoals deze zijn bijzonder in de wereld. Daar zijn er niet al te veel van. De kracht zit in de dynamiek, klinkt afgezaagd, ik wou dat ik een betere term wist. De wisseling van eb en vloed, de overgangen van zout naar zoet, de vrije toegang van zee naar de rivieren, dat is de natuurlijke kracht van de Delta. Daar kunnen we en moeten we in Zeeland veel meer mee.' Daarom wil Argeloo zich niet al te veel focussen op Natura 2000. Hij zegt: 'Dat gaat allemaal om het beheer van deelgebieden en om het behoud van specifieke soorten. Gebieden die voor een deel hun verbinding met de natuurlijke kracht van de Delta ver loren hebben. Denk aan het afgedamde Grevelingen, Veerse Meer, Krammer-Vol- kerak, Zoommeer en het getemde getij van de Oosterschelde. Ik ben geboeid door het 'shifting baseline' syndroom. Dat betekent dat onze referentie van hoe mensen over de natuur denken, gekleurd wordt door de laatste meest recente onderzoeken. Elke nieuwe generatie definieert opnieuw wat natuurlijk is. Dat zie je ook bij Natura 2000. De natuur van nu wordt als uitgangspunt genomen. Voor Zeeland moeten we vol gens mij juist de natuur van vóór de Del tawerken als referentie nemen. Die was namelijk bijzonder. De kracht zit in het estuarium; zoetwatermoerassen zijn er veel meer in wereld.' Bovengenoemd syndroom boeit hem zo dat hij bezig is met een boek erover. Het is niet zijn eerste. Argeloo schreef mee aan O'Han- lons Helden, waarin Redmond O'Hanlon op zoek gaat naar ontdekkingsreizigers uit de negentiende eeuw en hen nareist. Zijn meest bekende boek is 'Maleo, de kip met de gouden eieren'. Daarin beschrijft Arge loo de geschiedenis van de relatie tussen de mens en een bijzondere vogelfamilie in het oosten van Indonesië.' (Argeloo werkte een tijd voor de Vogelbescherming en het Wereld Natuur Fonds in deze archipel.) Door dit boek werd hij een gevraagd spre ker voor lezingen en gastcolleges o.a. op de Erasmusuniversiteit. Hij vertelt dan onder andere 'hoe dieren en planten ook in ons hoofd uitsterven'. 'Wie herinnert zich bij voorbeeld de steur nog? Ja, van de kaviaar misschien. Was toch gewoon een Neder landse vis.' Willem de Weert is eind- redacteur van Wantij. wantij juni 2015 (17

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2015 | | pagina 17