Werkgevers voorman Wies Saman: 'Technologie helpt op weg naar duurzaamheid' DE VOETAFDRUK De secretaris van de Brabants-Zeeuwse Werkgevers vereniging (BZW) Wies Saman gaat, na ruim dertig jaar BZW, eind dit jaar met pensioen. Een mooie aanleiding om zijn voetafdruk te meten. En om hem te vragen naar zijn visie op de ZMf, duurzaamheid en de toekomst van de wereld. Test zelf je voetafdruk Econoom Circulaire economie Stappen Wies Somon (Foto: Gerda Spaander) Gerda Spaander Eerlijke voetafdruk mondiaal 1,8 ha. Gem. voetafdruk mondiaal lil ha. Gem. voetafdruk Nederlander 6,3 ha. www.voetafdruk.rn Samans voetafdruk blijkt een flinke. Dat komt vooral door zijn privé-autokilome- ters, de vakanties en zijn twee huizen. Twee huizen? 'Twee jaar geleden wees een kennis me op een project in Amster dam, waar een aantal huizen zeer ener giezuinig was verbouwd. Met kinderen in Amsterdam en Utrecht én volop cul tuur bij de hand (Paul Simon in de Ziggo Dome), leek het mij en mijn partner een mooie aanvulling op wonen in Bergen op Zoom. Daarheen verhuisden we een paar jaar geleden vanuit Terneuzen, omdat ik bij het ouder worden liever woon in een plaats met een station.' Dus toch niet alleen de auto? 'Nee, in Amsterdam nemen we vooral de tram, want een auto is in zo'n stad alleen maar onhandig.' Maar in huize Saman zijn vooralsnog wel twee auto's. Eén voor het werk, een klei nere voor privé. Dat gaat volgend jaar ver anderen, dan is één auto genoeg. En af en toe de trein. Regelmatig komt de econoom in Saman naar boven bij het beoordelen van produc ten. 'Ik koop apparaten met energielabel A, tenzij het prijsverschil met een B-label erg groot zou zijn. En zonnepanelen, die zijn vooralsnog niet rendabel, d.w.z. zon der subsidie niet concurrerend. Autorij den is niet duurder dan reizen per trein, vooral niet als je met meerdere personen in de auto zit. Bovendien is reizen per trein voor mij alleen interessant als vertrek- en bestemmingslocatie dicht bij een station liggen.' De voetafdruk van Wies Saman komt uit op een bovengemiddelde 7,4 ha. De hoogte van zijn voetafdruk brengt Saman tot een bespiegeling over de wes terse manier van leven. 'Ja, het is een kwestie van welvaart. Maar inderdaad, wie zijn wij dat we anderen onthouden wat wij hebben? Misschien kan het straks niet meer, als grondstoffen opraken, misschien leidt het tot conflicten, om niet te zeggen oorlogen. Maar ik ga er van uit dat de tech nologische ontwikkelingen naar een circu laire economie leiden, al zal dat tijd nodig hebben. We zullen de fossiele brandstoffen nog wel een tijdje nodig hebben, maar hoe eerder we er niet meer van afhankelijk zijn, hoe beter. En de houding van mensen is ook belangrijk. We zullen keuzes moeten maken, en dat gebeurt ook al, er is een ver schuiving van kopen naar delen.' Nog even over de contacten van het bedrijfsleven met de ZMf. Die waren in Samans eerste jaren bij de BZW, zo'n 30 jaargeleden, heel andersdan nu. 'Bedrijfs leven en milieubeweging stonden toen tegenover elkaar. Maar van beide kanten zijn er stappen gezet. De milieubeweging is professioneler geworden en de bedrij ven zijn milieumaatregelen gaan nemen. In ieder geval hebben we nu een vrucht bare samenwerking, en we werken met ondersteuning van onderzoeksbureau CE-Delft aan een gezamenlijke visie op een duurzame toekomst van de Zeeuwse havens en industrie.' Al zal Saman dat bin nenkort vanaf de zijlijn volgen. Gerda Spaander is lid van de Wantijredactie. [20 wantij november 2015

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2015 | | pagina 20