Joost Schrijnen DE VOETAFDRUK We spreken de man die de Thijs Kramerlezing verzorgt in Rotterdam. Daar woont hij, afwisselend met zijn tweede huis in Cadzand. De Randstad en de Zeeuwse kust trekken allebei. Mobiel mens Twee huizen Gerda Spaander We beginnen met voeding. Schrijnen laat zich hierbij niet leiden door principes, maar door het aanbod. 'Het wordt steeds makkelijker om biologisch te kopen. Én, ik kan het me permitteren, dat is niet voor iedereen weggelegd. Ik eet wel vlees, maar steeds minder. Er zijn in Rotterdam prima vegetarische restaurants, daar ga ik graag eten, en ik beveel het ook anderen aan. Het is erg dom dat de BTW ook op groenten wordt verhoogd, je moet het eten van groente juist stimuleren. En dat er voor biologische landbouw meer ruimte nodig is, is geen punt. We produ ceren het meeste voor de export, dat kan best minder en dan hebben we ruimte genoeg.' Hij ziet al een transitie van vlees richting algen en wieren, en daarbij komt ook Zeeland in beeld. Dan de mobiliteit, altijd goed voor flink wat punten bij de voetafdruk. Schrijnen noemt zich een mobiel mens. Maar dat leidt niet tot buitensporig veel 'punten', want als hij op pad gaat kijkt hij eerst of de reis te doen is met het openbaar vervoer. Dat hij in Rotterdam vlakbij de metro woont en graag fietst, helpt daarbij Daartegenover staat het tweede huis in Cadzand. 'Dat is per OV wat lastiger, maar ik ben al wel voorzien van een b-tag, de toekomstige vervanger van de OV-chip- kaart voor de Westerschelde Ferry. Ook neem ik vanuit Knokke zo nu en dan de trein naar bijvoorbeeld Brussel. Dan verbaas ik me over het schijntje wat dat me kost, als 65-plusser.' Hij komt niet in de verleiding om eens flink interconti nentaal op vakantie te gaan. Wat het bezoek aan verre landen betreft is hij tijdens zijn werkzame leven als o.a. hoogleraar Stedenbouwkundig ontwer pen, directeur Stadsontwikkeling in Rotterdam en Programmadirecteur Zuidwestelijke Delta, wel aan zijn trekken gekomen. Tsja, die twee huizen, die tellen natuurlijk stevig mee bij de voetafdruk, ook wat betreft energieverbruik. 'Als je directeur Stadsontwikkeling bent geweest, laat de stad je nooit meer los, maar de zee en de 24 wantij mei 2018 delta blijven tegelijkertijd ook trekken.' Verder heeft Schrijnen een bescheiden koopgedrag. 'Ik doe lang met wat ik koop, mooie meubels blijven mooi en hoeven niet te worden vervangen. En verder let ik bij apparaten op het energielabel.' Schrijnen scoort wel weer hoog met zijn papierverbruik. Hij leest heel veel, en liever van papier dan van een scherm. Door de combinatie van hoge en lage scores is de voetafdruk van Joost Schrijnen ongeveer die van de gemiddelde Nederlander: 4,5 ha. Dat verrast hem niet, maar hij gaat er van uit dat zijn voetafdruk de komende jaren kleiner zal worden door de noodzakelijke energietransities. Voor meer informatie: www.voetafdruknederland.nl Gerda Spaander is lid van de Wantijredactie.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2018 | | pagina 24