Waterbedrijf
Langs de wallen of door
het centrum?
Spoor Terneuzen - Mechelen
De Linie in Zeeuws-Vlaanderen.
Foto: Gerda Spaander
Evides bepaalt in de tussentijd hoeveel
water er in welke kanalen staat.
Van west naar oost verandert het
waterwingebied van open naar bebost
gebied, met eigenlijk nogal saaie bossen,
die ooit bedoeld waren voor de bosbouw.
Landschap. Het gebied is te herkennen
aan de vele watergangen. De meeste
droog, andere vol water. Waterwinning is
zo te zien goed te combineren met
natuurbeheer. Dat beheer is onder
andere af te zien aan de historische
akkers en akkerranden langs de route,
waar patrijzen en andere akkervogels blij
mee worden gemaakt. In Hulst wordt van
de witte tarwe die hier wordt geteeld
"Patrijske bier" gebrouwen. Verderop
wordt het de rugstreeppad naar de zin
gemaakt, iets dat blijkbaar goed te
combineren is met een schaatsbaan.
In de winter staan de watergangen vol
water. Eind juni is meestal al het water
weg gezakt en daarmee schoon genoeg
om verderop te worden gewonnen.
jaren '50 van de vorige eeuw reed hier
de laatste reizigerstrein maar het
stationsgebouw staat er nog Q.
Hulst maakt als vestingstad ook deel uit
van de linie waar deze wandeling mee
begon. Een wandeling langs de wallen is
een mooi besluit van deze wandeling,
maar de route dwars door het centrum is
een verleidelijk alternatief, met uiteraard
veel horeca. Met wellicht een Patrijske
biertje op een terras. Hulst is in 2014
door lezers van De Kampioen verkozen
tot de mooiste vestingstad van
Nederland, dus het moet er wel de
moeite waard zijn.
Na nog wat omzwervingen langs
watergangen en door het bos komen we
op een wel heel recht pad. Gaandeweg
wordt duidelijk dat dit pad vroeger een
spoorbaan was. Bij de eerste bebouwing
van Hulst is het helemaal goed te zien:
het pad kruist de weg door middel van
een quasi-spoorwegovergang.
Het was een deel van een langer traject,
van Mechelen naar Terneuzen. Begin
wantij oktober 2018 (f 13
