USD®™
Kernenergie
Minder groot en meer klein
Voorjaarstrek
Kolenstook
Scheide-ziekte
'Wat is er mis met het weer?' (Jan van
Arkel, Stichting Ekologie, nr.3/4 1983
Amsterdam). In de recensie wordt
gesproken over een mogelijke weer- en
klimaatverandering. 'De vraag is, of dat te
wijten is aan natuurlijke oorzaken, of dat
wij mensen bezig zijn het patroon te
verstoren?' De term 'broeikaseffect' valt.
Bannink pleit om geen risico te nemen en
pleit voor een transitie naar duurzame
energiebronnen, milieuvriendelijke
landbouw, behoud van het tropisch
regenwoud en brandstofbesparing.
Een ander heet hangijzer in het eerste
jaar van Wantij was kernenergie. Zeeland
was sinds 1973 een kerncentrale rijk.
Bannink zet in Wantij nr. 5 (1984) de
kosten voor de bouw van een tweede
kerncentrale, waarvan toen sprake was,
op een rij. Hij vindt dat door de vele
aandacht voor de problemen met
radioactief afval, de reusachtige kosten
van kernenergie te veel naar de
achtergrond geschoven worden. Bannink
slaat druk aan het rekenen, in guldens
nog, en komt tot de conclusie dat het
meer loont om in 'alternatieve energie'
en energiebesparing te investeren dan in
kernenergie. Twee jaar later ontploft
Tsjernobyl (1986). De rest is geschiedenis.
De eerste jaargang eindigde met een
artikel van L.P. Roegholt waarin hij pleit
voor een Provinciaal Energieplan voor
Zeeland. Er liep destijds een brede
maatschappelijke discussie over de
energievoorziening. De opvallende
conclusie van deze discussie luidde dat er
een beleid nodig is van energiebesparing
in combinatie met decentrale
energieopwekking, vooral
warmtekrachtkoppeling en windenergie.
Het rapport wordt door het toenmalige
kabinet Lubbers I (CDA-VVD) van tafel
geschoven en Nederland ging gewoon
door met centraal energie opwekken met
fossiele brandstoffen en met kernenergie.
Roegholt snapt er niets van: 'Zeeland
heeft veel zon en is een windrijk gebied.
Op verschillende plaatsen in Nederland
zijn al verenigingen van moleneigenaars
opgericht, die samen één of meer
windmolens willen exploiteren.
Kleinschalige warmtekrachtkoppeling
voor ziekenhuizen, rusthuizen, flats e.d. is
1
Wantij nummer 1,maart 1984.
nu reeds rendabel.' Hij pleit voor nieuwe
bouwvoorschriften met ruimte voor
zonnepanelen en een maximaal
gasverbruik van 1.000 m3 voor
standaardwoningen. 'Bovendien zei ik al
dat kleinschalige technologie gunstig is
voor de werkgelegenheid,' merkt hij op.
Hij vreest dat windmolens en
zonnepanelen straks in het buitenland
gemaakt zullen worden.
De schrijver eindigt met: 'We hopen dat
het besef van de eindigheid van onze
fossiele energiebronnen en van uranium
de overheid er toe zal brengen het roer
om te wenden. De toekomst is dichterbij
dan het lijkt.'
Willem de Weert is
eindredacteur van Wantij.
wantij juni 2019 17
