'Meer bos in Zeeland wordt puzzelen Gedeputeerde Anita Pijpelink: In het takenpakket van de kersverse gedeputeerde van de Provincie Zeeland Anita Pijpelink (PvdA) zit onder andere 'natuur en natuurbeleving'. Gedeputeerde Anita Pij'pelink. Foto: Mechteld Jansen. Willem de Weert Hoe beleeft zij zelf bomen en bossen? 'Ik ben opgegroeid in Hoek, Zeeuws-Vlaan- deren en De Braakman lag in de achter tuin. We zwommen daar en speelden vaak in het bos. Je mag het als Zeeuw mis schien niet zeggen, maar ik heb meer met bos dan met strand. Wandelen in het bos brengt me tot rust. Bomen stralen voor mijn gevoel een zekere wijsheid en bezinning uit. Ik denk dat we maatschap pelijk op een kantelpunt zitten. Tot nu toe waren we, zeker in Zeeland, gewend de natuur aan ons te onderwerpen, voor de economie, voor de veiligheid. Ik ervaar dat we nu natuur weer leren waarderen, ook als bron van levensgeluk.' Wat betekenen bomen voor uw werk als gedeputeerde? 'Veel, want de Provincie is verantwoorde lijk voor de houtopstanden en moet natuur- en milieuwetten handhaven. In deze tijd heeft de bescherming van bomen en bossen alles te maken met andere beleidsterreinen zoals energietransitie en klimaatadaptatie. Soms komt het ene natuurbeleid wel met het andere in de knel. Het aanplanten van bomen mag bijvoorbeeld niet ten koste gaan van de weidevogels. Cultuurhistorisch gezien kent het Zeeuwse landschap veel water en open ruimte en de daarmee samenhangende natuur waar we op de eerste plaats voor moeten zorgen. Maar als historica weet ik ook dat elk landschap veranderlijk is en zich aanpast aan de tijd. Mensen komen eerder in opstand als veranderingen schoksgewijs plaatsvinden in plaats van geleidelijk. Dat zie je ook bij het actuele verzet tegen het kappen van bomen. Als het al nodig is, kan kappen beter gefaseerd gebeuren zodat het landschap niet in één keer op de schop gaat.' Is er ruimte voor nieuwe bossen in Zeeland? 'Wat we aan bos hebben moeten we zeker behouden. Het Rijk heeft ons de opdracht gegeven om méér natuur aan te leggen. In ons land is alles gegoten in ruimtelijk beleid. Elke vierkante meter grond heeft een wettelijke bestemming. De kunst is een puzzel te leggen waarvan bos een onderdeel kan zijn. Maar een nieuw groot bos zie ik in Zeeland niet één-twee-drie gebeuren. Je kunt ook op andere manieren vergroenen, op daken en schoolpleinen bijvoorbeeld. Je moet de kansen zien.' Oud-ZMf-medewerker (en partijgenoot) Thijs Kramer was een van uw voorgangers op deze post. Betekent dat iets voor u? 'Ik heb hem helaas persoonlijk niet gekend. Thijs was ook een Zeeuws-Vlaming, een visionair en een man met ambitie, heb ik gehoord. Plan Waterdunen zit ook in mijn portefeuille en dat kwam uit zijn koker. Goed dat we zijn gedachtegoed levend houden, onder andere met de Thijs Kramerlezing die in 2020 weer op stapel staat.' Willem de Weert is eindredacteur van Wantij. wantij oktober 2019 15

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 2019 | | pagina 15