Uit het goede hout gesneden
COLUMN
Als ik dit schrijf zit ik op een houten stoel, aan een houten tafel en kijk ik af
en toe langs het houten kozijn naar buiten. Waar komt dat hout vandaan?
Juist: van onze 'bomenvrienden'. Dankbaar ben ik daarvoor. Ik houd van die
vrienden én van hun hout!
Wantijredactie.
Guido Krijger
Als ik deze editie lees, lijkt het soms wel
alsof Wantij voorstander is van bomenkap.
Schijn bedriegt. Er woedt de laatste tijd
een verhitte discussie en er is veel kritiek,
veel opstand tegen het kappen van
bomen. Zo'n discussie vraagt niet om
polarisering, maar om een dialoog,
nuance, het hele plaatje. Dat er gekapt
wordt lijkt me ook niet het probleem.
De reden, de mate en de manier waarop
er gekapt wordt, is wél van wezenlijk
belang. Over de visie achter het kappen
van bomen moeten we met elkaar heel
kritisch zijn.
Bomen worden steeds vaker afgeschilderd
als boosdoeners. Ze worden gekapt omdat
ze bijvoorbeeld een gevaar vormen voor
de verkeersveiligheid, omdat de
eikenprocessierups er in huist of omdat ze
5G dreigen tegen te houden. Dat wekt
boze reacties op. En terecht. Hoe haal je
het in je botte kop om ze als een last
te ervarenAls we een boom om deze
reden kappen, kappen we immers niet
alleen een hinderlijk obstakel. We kappen
een zuurstofproducent en het woonhuis
voor velen organismen. En in wezen
kappen we in ons eigen bestaan, omdat
we domweg niet zonder bomen kunnen.
De oplossing in dit soort situaties kan
beter gezocht worden in de aanpassing
van het verkeer door bijvoorbeeld de
maximum snelheid te verlagen. En door de
biodiversiteit te vergroten zodat er meer
vogels zijn die deze rupsen eten. Niet
bestrijden, beknibbelen of knotten, maar
toevoegen, vergroten en uitbreiden
Zolang de bomen worden gekapt vanuit
respect (een boom is een levend wezen)
en een goed ecologisch bosbeheer, kun je
wat mij betreft geen mooier bouw
materiaal bedenken. Een kunststof kozijn
bijvoorbeeld heeft niet zo'n rijk en
vrijgevig verleden als een houten kozijn
dat heeft. De producent van kunststof is
een fabriek, die veel energie en water
gebruikt, CO2 uitstoot en dikwijls giftige
stoffen. Terwijl de producent van hout ons
van schone lucht voorziet, zuurstof
produceert en voor planten, dier en mens
een geweldig habitat is. En dan kunnen we
ook nog echt een geluksgevoel krijgen van
een mooie boom, de vlammen in je
houten vloer of een boom waarin een kind
zich vol vertrouwen door de takken
omhoog wurmt.
Wat mij betreft zorgen we goed voor onze
bomenvrienden én planten we er nog véél
meer aan. Zodat we van ze kunnen blijven
genieten: tijdens hun leven en ook erna.
Stoelen en tafels blijven we nodig hebben.
En dan liefst uit het goede hout gesneden,
uit een Nederlands of nog liever uit een
Zeeuws bos. Want van dat gesleep met
materiaal (ook hout) over de wereld snap
ik nou geen hout!
Guido Krijger is lid van de