Boswachters
Peter Maas en Karel Leeftink
Wm
DE VOETAFDRUK
4 ha
Bij deze dubbele voetafdruk-meting ontstaat er een zekere rivaliteit tussen de
collega's Peter Maas en Karel Leeftink van Staatsbosbeheer. Na de vragen naar
persoonlijk verbruik ligt Karel nipt voor: minder punten voor voeding en
autokilometers, maar wel meer voor vliegen. Na de vragen over kwesties die
het huishouden aangaan wint Peter, die erg zijn best heeft gedaan om zijn
energieverbruik laag te houden.
Verleiding
Bokashi
Gerda Spaander
Peter isoleerde zijn huis maximaal en had
al zonnepanelen in de tijd dat ze nog
betaald werden met guldens. En van het
gas afgaan? 'Dat kost vooralsnog wel erg
veel geld, bijvoorbeeld voor inductiekoken
en het aanpassen van het elektriciteitsnet
in de woning. En het geluid van een
warmtepomp, dat wil ik mezelf en mijn
buren niet aandoen in een stille nacht.'
Beiden hebben een score van 4 ha.
Karel vindt overigens dat het feit dat hij
geen kinderen heeft positief zou moeten
meetellen. Voor zijn actuele voetafdruk
maakt het weinig uit, maar inderdaad,
je voorkomt er wel toekomstige
voetafdrukken mee.
Kunnen de boswachters de verleiding
weerstaan om flink te reizen om
spectaculaire natuur te zien die je in
Nederland niet hebt? Karel Leeftink heeft
de nodige vliegreizen gemaakt, maar
merkt nu dat er dichterbij ook veel moois
te beleven valt. En dat geeft hem een
goed gevoel. Peter Maas vliegt zelden, en
niet buiten Europa. Met betrekking tot
voeding zeggen Peter en Karel niet echt
principieel te zijn. Toch blijkt Peter veel
biologisch en Fair Trade te kopen.
'De plofkip is bijvoorbeeld te goedkoop.
Dat geldt voor meer voedsel. En als ik
door een winkelstraat loop valt me op dat
er zoveel is wat ik niet nodig heb'.
Dan nog even over het duurzame
handelen van hun werkgever:
Staatsbosbeheer. Is dat goed geregeld?
Beide collega's beamen dat het in theorie
wel goed zit, maar dat er in de praktijk wel
wat te verbeteren valt. Alle boswachters
bij elkaar rijden heel wat kilometers.
Kan dat niet wat minder of wat zuiniger?
Voor het groene afval uit de terreinen zien
ze verbetering. 'Vroeger verbrandden we
het meeste, tegenwoordig gaat dun hout
vooral naar de biomassacentrale.
In de toekomst wordt het afval, ook het
maaisel, waarschijnlijk verwerkt tot
bokashi. Dat ontstaat bij de fermentatie
van organisch materiaal. Dat is met name
als structuurverbeteraar prima bruikbaar
voor de biologische landbouw.'
Met medewerking
van Gerda Spaander.
Boswachters Peter Maas en Karel Leeftink.
Foto: Gerda Spaander.
