OPINIE
Nieuw-Zeeland
Guido Krijger
Met een hele grote rugzak vertrok ik voor
onbepaalde tijd naar Canada en Nieuw-
Zeeland. Het was 2002. Ik was net dertig
jaargeworden toen ik ontslag nam en mijn
rugzak pakte. Vanuit een diep verlangen
om meer in de natuurte zijn. Om in en
met de natuur te leven. Niet meer in een
kantoorgebouw, in het verkeer of op zijn
best in een stukje natuurgebied met nette
paadjes en naambordjes.
Ik ging op zoek naar een cultuur die meer
in harmonie mét de natuur leefde. Een
cultuur die natuur en mens niet naast
elkaarzet. Nieuw-Zeeland inspireerde mij
enorm met haar uitgestrekte berggebie
den en kusten.
Met een kleine 4 miljoen mensen die
blootvoets hun boodschappen doen in de
supermarkt. Die leken te begrijpen wat
we in het Westen vergeten waren: de
natuur is een web van processen en
soorten die metelkaarverbonden zijn. Wij
zijn hier onderdeel van.
Dit besef is in de evolutie verschraald en
de mens is zich steeds meer onaftiankelijk
gaan gedragen. Maar die onaftiankelijk-
heid is een illusie. We zijn een onderdeel
van het ecologische web.
Toch kreeg ik na een jaar heimwee naar
mijn oude Zeeland en besloot ik om het
leven waar ik naar verlangde, hier op te
bouwen. Een natuurlijk leven te leven op
de plek waar mijn wortels liggen.
Nu is het 2020 (18jaar later) en een
coronacrisis later die veel stoftot
nadenken heeft doen opwaaien. Stof die
mensen in beweging heeft gebracht, die
nieuwe initiatieven voortstuwt, die
wegwijzers zijn geworden.
Deze Wantij bood een podium aan een
kleine greep van pioniers op weg naar een
Nieuw Zeeland. Dankbaar ben ik hiervoor.
Moest ik dan echt 50 jaarworden om
thuis te komen in mijn eigen streek? Een
streek waar het ecosysteem wordt gezien
als onze basis en waar de biodiversiteit
uitbundig uitdijt. Een streek waarin de
mensen niet meer naast de natuur leven,
maar in en met de natuur. Een streek
waarin men ook weer beseft dat alle
dieren en planten (hoe klein ook) een
onderdeel zijn van het systeem waarvan
de mens aftiankelijk is. Een streek waarwe
in ieder geval met blote voeten het strand
af komen
Guido Krijger
is lid van de Wantijredactie.
22J wantij augustus 2020
