Gevolgen voor de ingelanden
De familie Minderhoud bewoont al sinds jaar
en dag een alleraardigst vrijstaand huisje aan
de Rijkebuurtweg nabij Vrouwenpolder. Zoals
de naam al suggereert, zijn de Minderhouds
echte Walchenaren die hun wortels ai sinds
ontelbare generaties stevig in de Zeeuwse klei
verankerd hebben. Het familiegevoel scoort
nog hoog en de liefde voor het vlakke land is
duidelijk aanwezig. Familie en schoonfamilie
wonen dicht in de buurt; verjaardagen, ge
boorten en huwelijken worden op gepaste
wijze gevierd. De familieband is hecht. Anja
Minderhoud vindt het dan ook de normaalste
zaak van de wereld haar zeer bejaarde ouders
dagelijks per fiets te bezoeken. Geen enkel
probleem: een ritje naar de Boshoekweg
duurt slechts een paar minuten. Aan deze
plattelandsidylle komt echter wreed een eind.
We schrijven 1999. Lompe, logge grondver-
zetmachines graven zich grommend een weg
tussen de Kleine Putweg en de Lepelstraat.
Parallel aan de SW 31 (Vrouwenpolder-
Serooskerke) worden klompen klei uit de
grond gerukt en achteloos terzijde ge
schoven. Walcheren gaat 'op de schop'.
Vertwijfeld kijkt Anja in de richting van haar
ouderlijk huis, waarvan de schoorsteen nog
net boven de in de voorjaarszon glimmende
kleihopen zichtbaar is. Een infanterist of
wellicht een 'off the road-ridder' zou deze
barrière kunnen nemen. Voor Anja is het
echter te veel. De moeilijke keuze moet ge
maakt worden: omrijden via Serooskerke óf
omrijden via Vrouwenpolder. Het leven zal
nooit meer zijn als vroeger.
Nog meer problemen
De barrièrewerking van de nieuwe verkeers
ader verscheurt niet alleen het familieleven
van een vredige plattelandsfamilie, het hin
dert ook een aantal ondernemers in hun
bedrijfsuitoefening. Je zal maar een loon-
werkersbedrijf hebben in Sint Laurens terwijl
de te bewerken percelen aan de andere kant
van de nieuwe weg liggen.
Of: wat te denken van de route van het open
baar vervoer, waaraan sommige mensen nu
eenmaal overgeleverd zijn? Komt de bus
überhaupt nog wel in Serooskerke?
En: hoeveel ongevallen zullen er plaatsvinden
als fietsers, landbouwvoertuigen en bestem
mingsverkeer elkaar dagelijks moeten dulden
op de parallelwegen naast de N57?
Maar ook: hoe zit het met een mogelijke aan
tasting van Fort de Haak, een gebied met een
hoge cultureel-maatschappelijke waarde?
Weemoedig voor u uitstarend kunt u wellicht
zo nog een aantal andere grote bezwaren
bedenken (bijvoorbeeld sluiproutes, wellicht
vlak bij uw huis?).
Wat doet het waterschap?
Eigenlijk is de vraagstelling niet helemaal
juist. Immers het waterschap hééft in het
recente verleden al het nodige gedaan.
Destijds als wegschap Walcheren en later als
Zeeuwse Eilanden, zijn in de voorbereidende
fase, voor de vaststelling van het tracé en
de daarop volgende studie naar diverse knel
punten, de belangen voor de ingezetenen
steeds nadrukkelijk door de in het project
team deelnemende weg- en waterschaps
ambtenaren naar voren gebracht. Op deze
wijze heeft de stem van het waterschap het
uiteindelijke ontwerp zeker mede bepaald.
De rol van het waterschap is daarmee echter
nog lang niet uitgespeeld.
De Open Planuitwerking
Rijkswaterstaat heeft besloten het proces
van het definitief vaststellen van het tracé
- althans de marginale ruimte die nog over is -
èn de aansluitingen op de N57 met behulp
van belanghebbenden te voeren. In een
'Open Planproces' kunnen 96 Walchenaren
of andere belanghebbenden (weggebruikers,
aanwonenden, ondernemers etc.) meedenken
over het uiteindelijke eindresultaat. Dit open
planproces verloopt in drie fasen:
1. Stem. In subgroepen worden per deel-
traject creatieve dialogen opgestart o.l.v.
professionele begeleiders met als doel de
problemen te inventariseren en prioriteiten
te stellen. De uitkomsten worden vervolgens
getoetst bij een breder publiek en voorge
legd aan deskundigen van alle bij het project
betrokken overheidsorganisaties (een deskun-
digentoets). Daarna draagt het projectteam
drie probleemstellingen aan bij het Bestuur
lijk Overleg.
2. Agora (uit het Grieks: onderhandelings
plaats/markt). Aan deze fase wordt ook door
96 personen deelgenomen. Zij staan voor de
taak de geprioriteerde problemen te beschrij
ven in kansrijke oplossingen. Een 'denktank'
van specialisten zal de resultaten beoordelen
op haalbaarheid, kosten en baten en moge
lijke andere effecten. Ook hierna volgt de
toetsing bij een breder publiek. Het project
team schrijft vervolgens een advies aan het
'bevoegd gezag'. Dat bevoegd gezag wordt
gevormd door Rijkswaterstaat, die het hele
project leidt, de gemeenten Veere en Middel
burg, de Provincie Zeeland en het waterschap
Zeeuwse Eilanden. Van deze overheden vor
men bestuurlijke vertegenwoordigers het
Bestuurlijk Overleg van dit project.
3. Actie. In de laatste fase van het proces
worden de kansrijke oplossingsrichtingen
door het projectteam verder uitgewerkt ten
behoeve van de bestemmingsplan-uitwerking
en het uitvoeringsplan, waarna en na de be
stuurlijke keuze met de aanleg kan worden
begonnen.
Het waterschap is in het projectteam ver
tegenwoordigd door de heer S.J. Lous en
schrijver dezes, en in het Bestuurlijk
Overleg door de heer mr. B.J. van Putten.
In het deskundigenpanel gaat een aantal
gerenommeerde waterschappers zitting
nemen. Al met al een een redelijke garantie
dat de belangen van alle ingezetenen op
gepaste wijze bewaakt worden.
Hoe fietst de - overigens fictieve - Anja
Minderhoud later naar haar ouders
Van Rijkebuurtweg naar Boshoekweg is nu
nog een peuleschil...
maart 1996
13
waterwerker
