Bestrijding muskusratten wettelijk geregeld Het Muskusrattenbesluit (1951) verplicht iedere burger de aanwezigheid van een muskusrat of het vermoeden ervan te melden. Het verbiedt het houden, fokken en vervoer van levende muskusratten, regelt de bevoegdheden van de bestrijders en bepaalt met welke middelen zij hun taak mogen uitvoeren. De Jachtwet (1954) wijzigt op 14 mei 1981 artikel 54, waarbij de muskusrat wordt aan gewezen als niet inheems verwilderd dier waarop onder bepaalde voorwaarden ge jaagd mag worden. De Wet voorzieningen ten behoeve van de inzet en bekostiging van muskusratten vangers 1985) tenslotte regelt vooral de financiering van de muskusrattenbestrijding. 'Tien kilometer per dag is geen uitzondering' door Mariette van Gorkum, voorlichter Vanaf 1 januari heeft het waterschap er een nieuwe taak bij: de bestrijding van de muskusrat. Reden genoeg om eens te kijken hoe dit in zijn werk gaat. Ingebakerd als voor een poolexpeditie stap ik in de auto bij rattenbestrijder Loek Versluijs, met wie ik een halve dag op pad ga. Het is een Hollandse winterdag op zijn slechtst: koud en bewolkt met af en toe natte sneeuw en een gure noordooster die door merg en been gaat. Loeks werkgebied is Walcheren/Noord- Beveland. Niet bestrijden betekent een plaag We rijden richting Meliskerke. Het Zeeuwse land, 's zomers zo aantrekkelijk, ziet er af werend en grauw uit ondanks het dunne laagje sneeuw. In de auto vraag ik honderd uit. Ik hoor dat het aantal gevangen muskus ratten op Walcheren de laatste jaren gelijk blijft in tegenstelling tot Zuid-Beveland en een gedeelte van Zeeuws-Vlaanderen, waar de vangsttotalen oplopen. Waarom dan toch een bestrijder op Walcheren? Omdat die beesten zich razendsnel voortplanten. Zitten er een paar, dan kunnen er over een jaar tien keer zo veel zitten. 'Niet bestrijden betekent een plaag', zegt Loek. 'Natuurlijke vijanden hebben ze bijna niet, in Zeeland is dat alleen de bunzing. Bovendien zijn het trekkers, in voorjaar en najaar trekken ze verder. Dan kun je nieuwe besmette gebieden krijgen'. Het woord besmet doet mij aan ziektes denken. Hoe zit het daarmee? Loek vertelt dat de muskusrat geen ziekteverspreider is zoals de bruine of de zwarte rat. Waar de muskusrat om gevreesd wordt, is de enorme schade die hij met zijn gegraaf aanricht aan slootkanten, taluds van binnendijken en wegen. Straks kunnen we daar de bewijzen van zien. Op de schaats Loek heeft vorige week op een aantal plaat sen vangmiddelen uitgezet en is benieuwd of er wat inzit. Hoe hij weet waar muskusratten zitten? Soms krijgt hij een melding door. Iemand die vermoedt dat ergens muskus ratten zitten moet dit melden, dat weet niet iedereen. Meestal komt hij het te weten door speuren. Toen er ijs lag, heeft hij de schaat- waterwerker 4 maart 1996

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 1996 | | pagina 4