Prima producten Zoon J. Cevaal voert het agrarisch bedrijf in de inlaag: bijna tien hectare met afwisselend aardappelen, vlas, bruine bonen, tarwe - noem maar op. Cevaal sr.: 'Het is de beste grond van de hele gemeente'. Geen last van het zoute kwelwater, zo vlak achter de zee dijk? Cevaal: 'Nee, het is er wel, maar tot nu toe hebben we er geen last van. Zelfs als we aardappelen verbouwen - en die zijn toch heel zoutgevoêlig - is het niet te merken. De grond levert prima producten.' En hoe zit het met de afwatering van de inlaag, die bijna een meter lager ligt dan de omgeving? Cevaal: 'Geen probleem, de drainage uit de jaren '50 werkt blijkbaar nog goed. Er liggen Metamorfose? Het jaar 1678 ligt ver achter ons en ook van 1953 weten nog maar weinigen het naadje van de kous. Naar verwachting wordt dit jaar nog uitsluitsel gegeven over de toekomst van deze historisch zo rijke inlaag. Vorig jaar werd in het kader van het Herstelplan Natuurwaarden Westerschelde de metamor fose van deze inlaag van landbouw- tot natuurgebied ten tonele gevoerd. De inlaag zou een binnendijks brak natuurgebied moe ten worden, waar vogels rusten, foerageren en broeden. Wordt aldus besloten, dan zal het Rijk de grond van Cevaal willen kopen en de inlaag opnieuw inrichten. Maar of dat nu doorgaat of niet: zowel zeedijk als inlaagdijk blijven het water keren, zodat de inlaag van 1678 tot in lengte van dagen zijn eigenlijke en oorspronkelijke functie blijft houden... productief bos heeft. Eigenaar van de ooste lijke, grootste helft is de 77- jarige W. Cevaal uit Ritthem. Zijn vader kreeg de inlaag als landbouwgrond toegewezen, toen hij na de evacuatie in 1946 terugkeerde naar Walcheren. Cevaal: 'Mijn vader was vanaf het begin bang dat zijn grond onder zou lopen, hoewel dat sinds 1678 nog helemaal niet gebeurd was. Hij was helemaal niet zo blij met de toewijzing. En in 1953 kreeg hij gelijk...' De oogsten waren in het begin niet geweldig, maar in de loop der jaren voldeed de grond steeds beter. sinds die tijd drie sloten in de inlaag en die voeren al het overtollige water in principe netjes af.' De inlaag is in de loop der eeuwen wel wat kleiner geworden. In de recente geschiedenis is de inlaag iets versmald door het dijkherstel na de inundatie van 1944, door het herstel na de beschadiging van de zeedijk in 1953 en tenslotte is bijna drie hectare opgeofferd aan de dijkverzwaring in het kader van de Deltawerken (midden jaren '80). De inlaag meet nu in totaal ongeveer veertien hectare en heeft geen enkele bebouwing.

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 1997 | | pagina 15