Om te beginnen:
communicatie
Van de dijkgraaf
'w-- ji
Wèêm
Kortgeleden mocht ik prijzen uitreiken
aan leerlingen van het Buys Ballot College te
Goes. Ze hadden zich verdiept in de taken
van het waterschap; er was materiaal aange
reikt door de school en door het waterschap.
Uit de werkstukken die ze gemaakt hadden,
bleek een groot begrip voor het werk van het
waterschap en het belang van water. Niet
alleen: 'Geen chloor meer in de wc en de
kraan niet laten lopen', maar ook het belang
van de dijken werd uitgedrukt in werkstuk
ken over de watersnoodramp. Naar mijn idee
een voorbeeld van een doelgroep, die we
goed bereikt hebben. Het geeft ook aan hoe
belangrijk communicatie is voor een organisa
tie als Zeeuwse Eilanden. We moeten aan
onze inwoners blijven uitleggen waarom ze
zal ik de 'traditie' met plezier voortzetten. Ik
maak dan ook graag van de gelegenheid
gebruik mijn eerste indrukken van Zeeuwse
Eilanden te geven.
In het verleden was ik nooit zo gecharmeerd
van fusies en grootschaligheid, onder andere
omdat De Drie Ambachten, mijn vorige
waterschap, de laagste tarieven van Zeeuws-
Vlaanderen had, maar ook om de afstand
burger-bestuur niet te groot te laten worden.
De oplossingen die Zeeuwse Eilanden geko
zen heeft om dit laatste probleem te onder
vangen, komen op mij positief over. Ik bedoel
dan met name de indeling in districten. De
gebiedsgezworenen hebben mij met groot
enthousiasme door de districten rondgeleid
en bewezen dat op deze manier de gebieds-
steeds meer bevoegdheden gekregen. Was
het vroeger alleen inpolderen, water weg
pompen en wegen aanleggen, de functie-uit
oefening van de laatste tientallen jaren doet
andere overheden wel eens de wenkbrauwen
fronsen. Immers, de taken in het kader van
de Wvo, de verankering van het waterschap
in de Grondwet en de invoering van de
Waterschapswet hebben het waterschap tot
een meer dan volwaardige overheid gemaakt.
Dat is voor sommigen wennen. En dan ook
nog eens het vierde waterschap van
Nederland in je midden hebben, dat is nèg
eens wennen. Het bestuurlijk overleg dat met
de gemeenten plaatsvindt en het overleg tus
sen het managementteam van Zeeuwse
Eilanden en de managers van de gemeenten
door W.A. Gosselaar
betalen, wat we voor hun geld doen en hoe
we dat doen.
Maar er is meer communicatie nodig: met de
algemene vergadering, het dagelijks bestuur
en het gehele personeel. De communicatie
met het personeel is zelfs onderwerp geweest
van een intern onderzoek, waaruit naar
voren kwam dat het personeel sterk hecht
aan betrokkenheid bij de gehele organisatie,
aan de Waterwerker en ja, aan de column
van de dijkgraaf.
Met mijn opvattingen over communicatie
moest ik op de vraag van de eindredacteur
van de Waterwerker of ik deze column in
stand wilde houden natuurlijk positief ant
woorden. Hoewel ik liever praat dan schrijf,
kennis bij het bestuur niet verloren hoeft te
gaan. Ook bij mijn bezoeken aan de districts
kantoren is gebleken dat de deskundigheid
van het personeel in het gebied van grote
waarde is. Ook de districtsbijeenkomsten (die
ik bij De Drie Ambachten afgeschaft heb in
verband met gebrek aan belangstelling) blij
ken hier bij te dragen aan een goede commu
nicatie tussen bestuur en burger. De opkomst
was uitstekend en de vragen gericht. Daarbij
was de sfeer overal goed. Kortom, wat ik
zojuist aangaf als een nadeel van grootscha
ligheid is hier prima opgevangen.
Een ander voorbeeld van noodzakelijke com-
municatie is die tussen overheden onderling.
Waterschappen hebben de laatste jaren
leidt echter tot veel begrip voor eikaars
standpunten en is dus ook een goed voor
beeld van noodzakelijke communicatie.
Om een start te maken met deze column
heb ik gespiekt in de vorige Waterwerker.
Ik meen daarin een traan te bespeuren in
het oog van de heer Eversdijk.
Waarschijnlijk omdat hij afscheid nam van
zo'n mooi waterschap. Ik had dan ook willen
schrijven dat ik de afgelopen twee maanden
ervaren heb dat Zeeuwse Eilanden inderdaad
een mooi waterschap is, maar ik ben afge
dwaald naar communicatie. Of is de bood
schap toch overgekomen?
maart 1997
3
materwerker
