gemeenten v Overal waar oppervlaktewater is, overal waar leven in water kan zijn, is het waterschap de kwaliteitsbeheerder. Dus ook van water in de stad, zoals in de Vesten van Goes. Nu is dat stadswater absoluut geen schoolvoorbeeld van water van een goede kwaliteit. Daar moet wat aan worden gedaan. Maar wie doet wat, wanneer en waarom? En wie zal dat betalen: de gemeente, het waterschap, het Rijk? Rond de tafel zitten J.A. Dees, hoofd sector Waterbeheer, A. W. van de Hoef, lid van het dagelijks bestuur van Zeeuwse Eilanden en A.L. Boonman, hoofd technische zaken van de gemeente Goes. Waterbeheersing is een taak van het waterschap en sinds 1975 hoort daar water kwaliteit bij. Toch hield vroeger de taak van het waterschap op bij de grens van de bebouwde kom. De grootste belangen van het waterschap zaten in het buitengebied. Het zwaartepunt van het stadswaterbeheer kwam bij de gemeente te liggen. De gemeen te regelde riolering, afwatering en peilbeheer binnen de bebouwde kom. Na het ambtelijk overleg tussen de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en de Unie van Waterschappen in 1990, is vastgelegd in 'het gele boekje' dat het waterschap zorg draagt voor de afwatering en de gemeente voor de ontwatering van stadswater. Nu besteedt het schetsontwerp van de vierde Nota waterhuis houding alle aandacht aan 'duurzaam gebruik' van water, waarbij ook het watersys teem in de stad belicht wordt. We moeten de waterkringloop binnen de bebouwde kom maart 1997 7 waterwerker

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 1997 | | pagina 7