fan de dijkgraaf
Bespreking van het masterplan voor 2007 met
andere overheden leidt wel eens tot de
opmerking: 'Zeeuwse Eilanden heeft een
tsjakkal-cultuur'. De term 'tsjakka!' is naar
mijn idee voor tweeërlei uitleg vatbaar. De
eerste is de betekenis die Emiel Ratelband er
aan gaf: 'Een individu kan alles, zelfs over
vuur lopen'. Tussen alle oorlogen door staat
er ook wel eens een aardig nieuwtje in de
krant.
Ratelband heeft ontdekt dat zijn jaren ver
kondigde stelling niet juist is. Het individu
kan niet alles alleen, maar is onderdeel van
een 'universum'. Ratelband heeft dit waar-
Kolen en geiten
IMu komen we bij de tweede betekenis. Als
'tsjakka!' betekent: 'Er is genoeg overlegd;
er moet een besluit komen', dan willen we
dat stempel graag dragen. Immers, een
overlegcultuur is nodig en fraai, maar
moet tot iets leiden. De discussie over
bestuurlijke reorganisatie in Nederland
heeft na twintig jaar niet tot resultaat
geleid. De kolen zijn gespaard, de geiten
zijn gespaard, maar er is geen resultaat in
Nederland. En Europa dendert wel verder.
Ook de discussie over een nieuwe financie
ringsregeling voor de zeeweringen heeft
•^pOELBÓ^
Gedegen
De nieuwe algemene vergadering is ook niet
kinderachtig begonnen. Neem de investe
ring van ruim acht miljoen gulden waarmee
een geografisch informatie systeem opgezet
kan worden dat in alle sectoren kan dienen
voor het uitwerken van bestaand beleid en
opzetten van nieuw beleid. Het beleid met
betrekking tot het grasbeheer op zeedijken
is vastgesteld. Ook hier weer: 'Veiligheid
voorop, maar met een brede kijk op andere
belangen'. Ook is het groenstructuurplan
vastgesteld, een plan dat grote invloed kan
hebben op het landschap in het gebied van
Tsjakka
DOOR. W. A. COSSELAAR
schijnlijk pas ontdekt toen zijn vrouw opstap
te en het individu Emiel niet alles bleek te
kunnen regelen. Hij had beter het masterplan
2007 kunnen lezen. Hierin is immers beschre
ven dat Zeeuwse Eilanden een onderdeel is
van de maatschappij en in die zin de taken zo
goed mogelijk wil uitvoeren. Een brede kijk
hoort daar bij. Als we praten over de planolo
gie van de kust willen wij niet het bestem
mingsplan opstellen, maar wel rekening hou
den met de verschillende belangen: veilig
heid, natuur en recreatie. Overleg met
gemeenten is dan noodzakelijk. Hetzelfde
geldt voor 'water in de stad'. Voor grondwa-
terbeheer zijn weer afspraken met de provin
cie nodig en voor dijkversterkingen met Rijks
waterstaat. Ons mag dus niet de tsjakka-cul-
tuur verweten worden in de betekenis van
'het individu kan alles'.
nog niet tot veel resultaat geleid. Bouwen
op stranden: Zeeuwse Eilanden heeft een
helder beleid, maar het is geparkeerd en
wacht nog vele discussies af.
Een nieuwe financieringsstructuur voor de
waterschappen: de commissie Togtema die
zich hier mee bezighoudt, loopt de ene
vertraging na de andere op, omdat dan de
ene, dan de andere partij denkt benadeeld
te worden. Tsjakka! - een knoop doorhak
ken zou in alle bovengenoemde voorbeel
den nuttig zijn. Het ontbreekt Zeeuwse
Eilanden gelukkig niet aan besluitvaardig
heid. In de algemene vergadering van 1
juli kwam het overzicht aan de orde van de
beleidsnota's die het vorige bestuur behan
deld heeft; in tweeënhalf jaar tijd een
flinke hoeveelheid en dus flink wat beleid
op de rails.
Zeeuwse Eilanden. Een plan waar ook nog
vele belanghebbenden in de uitvoering bij
betrokken zullen worden. Als laatste punt
uit de algemene vergadering van 1 juli
noem ik het financieel referentiekader. De
algemene vergadering heeft hiermee een
handvat gekregen om de komende tien jaar
beleid te maken en bij te stellen. En tevens is
een doorkijkje beschikbaar naar de tarieven
en de reservepositie in de komende tien
jaar. De besluitvorming in deze algemene
vergadering is zorgvuldig voorbereid in het
dagelijks bestuur. Aan die besluitvorming is
weer een gedegen voorbereiding door de
ambtelijke organisatie voorafgegaan. 'Het
individu kan alles' is dus zeker niet van toe
passing. Doorpakken, besluiten en vooruit
kijken wél.
juli 1998
3
waterwerker
