Van b Beroep onder de loep (III): de Voor dag en dauw zijn ze al in de weer, de mannen van Tractie. Rond kwart voor zes begint hun dienst in deze drukke dagen. Druk, omdat nu de akkers leeg zijn, maar nog niet omgeploegd. Ideaal om er op te rijden met de trac tor en de slootkanten langs de akkers te maaien. Op stap met André Verrijzer en Jaap Korstanje, chauffeurs van de afdeling Tractie, sector Wegen. De zestien mannen van de afdeling Tractie die op Zuid-Beveland werken, zien elkaar niet zo vaak. Vier koppels werken in het gebied van de Zoomweg tot aan de Sloedam. Ze werken twee aan twee. In tijden van ploegendiensten - zoals nu - ziet het ene koppel de aflossing natuurlijk wel, maar de andere twaalf man blijven buiten beeld, leder koppel heeft zijn eigen deelgebied. Dat gebied kennen de mannen op hun duimpje. André Verrijzer (31) en Jaap Korstanje (31) werken in de Zak van Zuid-Beveland, een gebied met veel kleine polders en inlandse (bloemen-)dijken. 'We kennen ieder perceel. We zijn vertrouwd met dit land', zegt André. Hij vindt het een prachtig gebied om in te werken, ondanks de vele binnendijken en keringen die het maaien wel eens lastig maken. 'We rijden nu van bibo naar babo: dertig meter slootkant hier, een paar hon derd meter daar. De stukken die we achter elkaar doen, zijn nooit langer dan vijfhon derd meter. Vaak doen we er langer over om bij een perceel te komen, dan dat het eigen lijke maaien duurt.' 'Vanwege de aardappelen kun je sommige akkers niet op; die doe je dan later vanaf de weg. Boomgaarden kunnen wel en land waar zwarte bessen staan is helemaal ideaal, want daar heeft de boer een brede rijstrook vrijge houden om zelf te rijden. We proberen het materiaal zo gunstig mogelijk te benutten. Het lege land waar nog stoppels staan, is uit stekend voor ons. Stoppelvelden die al bewerkt zijn met groenbemester en gras zaad kunnen we niet op; dan rijd je het kapot. Dat is best moeilijk te zien. Sommige boeren bellen op wanneer hun land bereden kan worden, ook uit eigenbelang.' Mooie machines Alle chauffeurs hebben in principe hun eigen tractor. Die van André is keurig netjes van binnen en voorzien van een grijskleurig tapij tje. Als hij rijdt, heeft hij zijn schoenen uit. De radio staat aan op een beschaafd volume. Foto's van zijn kinderen sieren het interieur. Wanneer de klepelmachine aan het werk is, blijft het verbazend stil in de cabine. Je kunt op normale sterkte heel best met elkaar pra ten. 'Het zijn mooie machines'. De klepelmachine die aan de tractor gemon teerd is, is net een paar weken oud en voor een groot deel computergestuurd. Aan het einde van de maaiarm zit een rechthoekige uitbouw waarin de zestien klepels - ieder 2400 gram - ronddraaien. De klepels kosten 100,-- per stuk, de moeren waarmee ze bevestigd zitten 16,-. Een frees is ernaast gemonteerd. De frees is speciaal gemaakt van harddocksstaal, anders slijten ze te snel. 'We hebben altijd reserve-onderdelen bij ons. Maar in principe zijn deze machines heel onderhoudsarm.' Wanneer André de maai-arm op de slootkant zet, kan hij regelen met welke druk de machine op de slootkant komt. Hij zoekt naar de balans tussen resultaat en zo min mogelijk weerstand. Met zijn rechterhand bedient hij behendig de knoppen, met zijn linker stuurt hij. De maai-arm volgt bij de juiste druk op een rustige manier het profiel van de sloot. 'Je moet ervoor zorgen dat jij met de machi ne rijdt en de machine niet met jou. Ik kan best sneller rijden, maar dan schiet mijn reac tievermogen te kort wanneer er plotseling een obstakel is.' Nooit beu Wanneer je zestien jaar oud bent en je wilt gaan werken in de agrarische sector, dan kun oktober 1998 9 waterwerker

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 1998 | | pagina 9