Extreme regenval geeft grote wateroverlast
m
door Rudy Visser
Als maandagmorgen 14 september de eerste
medewerkers van het waterschap nietsver
moedend het kantoor binnen stappen, wijst
nog niets op wat de gevolgen zijn van vieren
twintig uur onophoudelijke regen. Gelukkig
had de buitendienst - gewaarschuwd door
het zesde zintuig - de woensdag tevoren uit
voorzorg het winterpeil al ingesteld. Tegen
twaalf uur die maandag lezen de regen
meters op sommige plaatsen zelfs honderd
tot honderddertig milimeter neerslag af. De
gevolgen zijn dan ook desastreus. Hectares
bouwland staan blank, wegen staan onder
water en kelders en huizen kunnen met
moeite, maar helaas soms ook niet, het water
buiten houden. Het crisisteam van het water
schap nestelt zich in de iets te krappe
bestuurskamer. De komende dagen staan
deze mensen vierentwintig uur per dag
paraat. Eerste prioriteit is het bemachtigen
van pompen, liefst met een zo groot mogelij
ke capaciteit. Maar alleen dat is niet voldoen
de; opvoercapaciteit is ook nog van belang. Is
deze niet groot genoeg, dan heeft het plaat
sen van de pomp geen zin; er zal geen drup
pel water door de pijpleiding vloeien,.
Hierdoor valt ee^ groobgedeelte van de aan
geboden pómpen af. Stad en land wordt
afgebeld Een,grote aanneftier kan twee
pompen;leveren. Het cffsisteam besluit una
niem-deze te plaatsen bij getfiaal Dé
Eendracht bij Tholen en^emaal De Lirijsté^bij
Sint Êhilipsland. Hier is.défliod het hoogs,.
De pompen kunnen in de loop van maandag
aangevoèrd worden? In-Sint Awnlland en Sint
Lliy-
Philipsland beginnen de straten langzamer
hand blank te staan. Inderhaast opgetrom
melde zandzakken moeten de huizen
beschermen tegen het water. Laaggelegen
huizen zijn het slachtoffer van een
keiharde natuurwet: water stroomt altijd
naar het laagste punt. Een trieste aanblik van
op blokken gezet huisraad, ondergelopen
parketvloeren en soppende vloerbedekking is
het gevolg. Poldergemalen, extra pompen en
brandweerunits pompen met volle kracht
- soms meer dan dat - het aangevoerde water
weg. De aanvoer is echter te groot. En wan
neer in de nacht van maandag op dinsdag
weer een behoorlijke regenbui de gebieden
teistert, lijkt het er op dat er gedweild wordt
waterwerker
met de hemel open. Gelukkig klaart het na
dinsdag op. De volgende dagen daalt het peil
en komen de eerste stukken bouwland weer
droog te liggen, voor de vele hectares aard
appelen helaas te laat. Uiteindelijk kan op
vrijdagmiddag vijf uur het crisisteam zichzelf
opheffen. In het weekeinde is het stralend
weer...
De palen van de afrastering tussen weiland
en sloot steken nu als bakens in het water.
De schade voor deze weilanden valt nog wel
mee. Anders is het voor de aardappelen.
Langere tijd onder water betekent onher
roepelijk een verloren oogst.
oktober 1998
