De gezworene (II): A. Ruijtenberg
Een bevoorrecht en
gelukkig mens
door Karen Kroese
Ad Ruijtenberg (52) zit in het algemeen bestuur namens de categorie
Bedrijfsgebouwd. Hij vertegenwoordigt deze categorie ook in het dagelijks
bestuur. Als gezworene heeft Ruijtenberg als eerste aandachtsveld het
zuiveringsbeheer. Daarnaast hebben middelen en het oppervlaktewater zijn
warme belangstelling. Bovendien is hij de tweede waarnemend dijkgraaf.
Buiten het bestuurlijk leven is Ruijtenberg projectontwikkelaar, recreatie
ondernemer en landbouwer: hij woont en werkt op De Prinsenhoeve in
Renesse.
Beheerder van een camping in Renesse:
het klinkt als een hondenbaan. Maar De
Prinsenhoeve is geen gebied voor disco-jeugd
en hanggroepjongeren; dit is een plek van
rust en ruimte. Op het erf, in de open
schuur, staat Ad Ruijtenberg plankjes te
schilderen. Hij zit midden in een verbouwing
en excuseert zich voor de rotzooi. Camping
Prinsenhoeve wordt gesaneerd en maakt
ruimte voor de natuur. Door de waterhuis
houding op een natuurlijker manier te
regelen, zai in de omgeving van Prinsenhoeve
een duinmeer en duinmoeras ontstaan.
Geen vergelijkbare camping
De huidige camping komt deels onder
water te staan en dus moeten de caravans
en tenten verdwijnen, 'ik vind dat wel jam
mer', zegt Ruijtenberg. 'De mensen die hier
kamperen maken deel uit van een heel
specifieke doelgroep: hoger opgeleide,
zelfstandige mensen. Ze bemoeien zich
niet veel met eikaar, komen hier vooral
voor hun rust.' Maar Ad Ruijtenberg mag
er blijven wonen, is onlangs besloten. En
hij blijft. Hij blijft, maar zal geen nieuwe
camping meer gaan beheren. 'Ik heb dat
nu 32 jaar gedaan. Ik vind het wel mooi
geweest.' Een camping beheren betekent
namelijk zeven maanden per jaar, zeven
dagen per week aanwezig zijn. 'Als ik even
weg ben, regel ik een oppas voor de cam
ping, voor het geval er iets gebeurt met de
gasten. Ik wil ook wel eens een vrij weekein
de hebben, naar mijn vrienden en familie toe
gaan. Wij zijn nog nooit in de zomer op
vakantie geweest.'
Schipperskind
Ruijtenberg is een self-made man, een zelf-
14
standig ondernemer. Als schipperskind was
hij vanaf zijn zesde jaar weg bij zijn ouders
en woonde hij bij zijn oma. 'Ik heb daardoor
nooit een goede band met mijn ouders
gekregen', vertelt hij, 'heel onplezierig.
De liefde werd afgekocht met cadeaus. Dat
is inherent aan het beroep. Ik heb me al
vroeg voorgenomen in ieder geval niet te
gaan varen: ik wilde mijn kinderen zelf zien
opgroeien.' Ad Ruijtenberg kent zijn echt
genote Annette Verschoor vanaf zijn veer
tiende. Na de mulo wilde Ruijtenberg de
kweekschool doen, maar hij moest gaan
werken bij zijn vader en gaan varen. Een
jaar heeft hij met zijn vader samen gevaren,
daarna kreeg hij een knechtje en ging zijn
vader rentenieren. Zeventien jaar was hij.
'Ik heb me toen bewust gemeld bij het leger;
23 maanden heb ik gediend. Zo hoopte ik
mijn carrière als schipper te doorkruisen.'
Emigreren
In het tijdschrift De Boerderij ontdekten
Ruijtenberg en zijn vrouw een advertentie
waarin camping Prinsenhoeve te huur werd
aangeboden met een stuk landbouwgrond in
pacht. 'We hadden ooit een keer gekam
peerd, maar nog nooit een camping gerund.
We wisten niets van boeren. We hebben de
overstap van Werkendam naar Renesse altijd
gevoeld als een soort emigreren. Het plat
Zeeuws dat iedereen toen nog sprak, ver
stonden wij niet. We zijn in maart gekomen
en werden direct in het diepe gegooid,
omdat de ooien moesten lammeren. We heb
ben snel geleerd.'
Trots vermeldt Ruijtenberg dat De Prinsen
hoeve een van de oudste campings van
juli 1999