De gezworene (II): A. Ruijtenberg Een bevoorrecht en gelukkig mens door Karen Kroese Ad Ruijtenberg (52) zit in het algemeen bestuur namens de categorie Bedrijfsgebouwd. Hij vertegenwoordigt deze categorie ook in het dagelijks bestuur. Als gezworene heeft Ruijtenberg als eerste aandachtsveld het zuiveringsbeheer. Daarnaast hebben middelen en het oppervlaktewater zijn warme belangstelling. Bovendien is hij de tweede waarnemend dijkgraaf. Buiten het bestuurlijk leven is Ruijtenberg projectontwikkelaar, recreatie ondernemer en landbouwer: hij woont en werkt op De Prinsenhoeve in Renesse. Beheerder van een camping in Renesse: het klinkt als een hondenbaan. Maar De Prinsenhoeve is geen gebied voor disco-jeugd en hanggroepjongeren; dit is een plek van rust en ruimte. Op het erf, in de open schuur, staat Ad Ruijtenberg plankjes te schilderen. Hij zit midden in een verbouwing en excuseert zich voor de rotzooi. Camping Prinsenhoeve wordt gesaneerd en maakt ruimte voor de natuur. Door de waterhuis houding op een natuurlijker manier te regelen, zai in de omgeving van Prinsenhoeve een duinmeer en duinmoeras ontstaan. Geen vergelijkbare camping De huidige camping komt deels onder water te staan en dus moeten de caravans en tenten verdwijnen, 'ik vind dat wel jam mer', zegt Ruijtenberg. 'De mensen die hier kamperen maken deel uit van een heel specifieke doelgroep: hoger opgeleide, zelfstandige mensen. Ze bemoeien zich niet veel met eikaar, komen hier vooral voor hun rust.' Maar Ad Ruijtenberg mag er blijven wonen, is onlangs besloten. En hij blijft. Hij blijft, maar zal geen nieuwe camping meer gaan beheren. 'Ik heb dat nu 32 jaar gedaan. Ik vind het wel mooi geweest.' Een camping beheren betekent namelijk zeven maanden per jaar, zeven dagen per week aanwezig zijn. 'Als ik even weg ben, regel ik een oppas voor de cam ping, voor het geval er iets gebeurt met de gasten. Ik wil ook wel eens een vrij weekein de hebben, naar mijn vrienden en familie toe gaan. Wij zijn nog nooit in de zomer op vakantie geweest.' Schipperskind Ruijtenberg is een self-made man, een zelf- 14 standig ondernemer. Als schipperskind was hij vanaf zijn zesde jaar weg bij zijn ouders en woonde hij bij zijn oma. 'Ik heb daardoor nooit een goede band met mijn ouders gekregen', vertelt hij, 'heel onplezierig. De liefde werd afgekocht met cadeaus. Dat is inherent aan het beroep. Ik heb me al vroeg voorgenomen in ieder geval niet te gaan varen: ik wilde mijn kinderen zelf zien opgroeien.' Ad Ruijtenberg kent zijn echt genote Annette Verschoor vanaf zijn veer tiende. Na de mulo wilde Ruijtenberg de kweekschool doen, maar hij moest gaan werken bij zijn vader en gaan varen. Een jaar heeft hij met zijn vader samen gevaren, daarna kreeg hij een knechtje en ging zijn vader rentenieren. Zeventien jaar was hij. 'Ik heb me toen bewust gemeld bij het leger; 23 maanden heb ik gediend. Zo hoopte ik mijn carrière als schipper te doorkruisen.' Emigreren In het tijdschrift De Boerderij ontdekten Ruijtenberg en zijn vrouw een advertentie waarin camping Prinsenhoeve te huur werd aangeboden met een stuk landbouwgrond in pacht. 'We hadden ooit een keer gekam peerd, maar nog nooit een camping gerund. We wisten niets van boeren. We hebben de overstap van Werkendam naar Renesse altijd gevoeld als een soort emigreren. Het plat Zeeuws dat iedereen toen nog sprak, ver stonden wij niet. We zijn in maart gekomen en werden direct in het diepe gegooid, omdat de ooien moesten lammeren. We heb ben snel geleerd.' Trots vermeldt Ruijtenberg dat De Prinsen hoeve een van de oudste campings van juli 1999

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 1999 | | pagina 14